Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 67

MORGUNN
61
og voru margar þúsundir; allir voru þeir að syngja lof-
söngva, eins og englar einir geta sungið þá. Þegar
fremstu raðirnar komu í námunda við okkur, sá eg að
fremstur í skrúðgöngunni var maður, sem var sýnilega
klæddur í dýrð. Frá hinni hvítu skikkju hans stafaði
ljós og umhverfis höfuð hans var bjartur geislabaugur.
„Jesu salvator hominum!“, kallaði verndarengill
minn, og við féllum á ltné. Þegar frelsarinn fór fram hjá
okkur, brosti hann til okkar, og blessaði okkur með upp-
lyftri hendi. Við stóðum eldci upp og þögðum góða stund.
XVIII.
Eins og vér getum í ímynduninni flutt oss til hinna
og annara staða á jörðinni og sett oss útsýnið þar fyrir
hugskotssjónir, svo geta og englarnir með jafnmiklum
hraða beinlínis flutt sig á hvern stað jarðarinnar, sem
þá kann að langa til að sjá, eða þar, sem þeim kann að
vera ætlað að vinna eitthvert verk fyrir guð. Þeir eiga
aðgang að öllum dásemdum og allri fegurð þessa heims,
og þeir þurfa ekki að nota nein önnur flutningatæki en
viljakraft sinn til þess að komast þangað, sem þeir vilja.
Og þó að fegurð hinna himnesku sviða taki langt fram
fegurð jarðarinnar, þá hafa hin dásamlegu verk skap-
arans hér á jörðinni mikið aðdráttarafl fyrir þá enn.
Sannleikurinn er sá, eftir því, sem sumir englarnir hafa
sagt mér, að þeir fá næmari, háleitari unað af hinni jarð-
nesku fegurð, en þeir gátu fengið, þegar þeir voru í sín-
um jarðnesku líkömum; það kemur af því, að nú eru
þeir lausir við allar áhyggjur og veikleika, sem þjáðu þá
hér; hugsanir þeirra eru frjálsari og geta lyft sér hærra.
Og eg hefi komist að því, að í andalíkamanum eru öll
skilningarvit hvassari. Litirnir sýnast skærari. Þegar
nienn sjá fegurð jarðarinnar með augum hins andlega
líkama, verður hún miklu fegurri en þegar menn líta
hana jarðneskum augum. Það er áreiðanlegt, að hér sjá-
um vér „eins og í gegnum gler og í þoku“.