Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 32

26
MORGUNN
efni, sem stendur djúpum og farsælum rótum í hug þjóð-
arinnar og hjarta, en sem hefir sætt fávíslegum og ill-
gjörnum dómum af erlendum manni, er notið hafði hér
ærinnar gestrisni og velvildar.
Finst ykkur ekki, að þessi samkoma eigi að láta í
Ijós tvímælalausa andúð og mótmæli gegn hinum fávíslegu
áfellisorðum Halleííbys, orðum, sem eru akki éinungis
fjarri öllum sanni, heldur og ósæmileg af manni, sem þyk-
ist lifa eftir kenningum Krists, manni, sem notið hefir
með okkur gestrisni og þolinmóðrar áheyrnar, en sem tek-
ur sér svo, eftir lítil kynni og stutta dvöl, dómsvald um
duldustu og dýpstu þættina í eðli okkar Islendinga, á þann
hátt, sem ykkur er öllum kunnugt?
Mér finst, að við eigum að láta álit okkar í ljós um
þetta, skýrt og ótvírætt.
Þess vegna styð eg eindregið tillögu síðasta ræðu-
manns, Theódórs Arnbjarnarsonar.
Og eg held, að þið gerið það með mér flest eða öll.
Næstur tók til máls Einar H. Kvaran, prófessor. Voru
það nokkur orð til andsvara síra Bjarna Jónssyni.
Hann kvað það rétt, að prestarnir væru alt af að tala,
en það heyrðu bara svo fáir til þeirra, enda tali af eðli-
legum ástæðúm ekki um það, sem ýmsum finnist þörf á að
svarað sé.
Próf. Kvaran fanst það ekki meiri þörf að stefna
próf. Hallesby hingað til andsvara, heldur en að próf Hall-
esby hefði fundið sig knúinn til að stefna fyrir sig nokkur-
um íslendingum, er prófessorinn lét falla niðrunarorð um
okkar mætasta mann.
Þá talaði Gísli Sveinsson sýslumaður. Hann hefir ekki
óskað, að ágrip af ræðu sinni yrði birt, þar sem ræðutími
sinn hefði verið svo stuttur og undirbúnings-tækifæri
ekkert.
Jónas Þorbergsson, útvarpsstjóri, tók næstur til máls.
Hann sagði, að það sem myndi hafa ráðið, er flutn-
ingsmanni (E. H. Kvaran) var ekki leyft að flytja erindið