Morgunn - 01.06.1937, Qupperneq 37

MORGUNN
31
Til marks um þetta er meðal annars, að stundum hefir
mjög einlæglega trúaða presta brostið trúna, er þeir hafa
orðið fyrir sárum ástvinamissi, en leituðu þá til spiritism-
ans og fengu vissu og frið í hjarta sitt.
Og enn er það fjöldi manna, sem hafa verið algjör-
lega trúlausir á tilveru guðs og framhaldslíf, en gjör-
breytzt af spiritismanum, og margir síðan orðið styrkustu
framherjar í útbreiðslu hans. Svona fjarri er það öllum
sanni, að það gjöri trú og kristindóm líflausan, að vera
spiritisti. Mikils metinn prestur sagði við mig, að ef ekki
væri spiritisminn, mundi hann missa trúna.
Algengasta skoðunin hjá lærðum og mentuðum mönn-
um hefir verið efnishyggjan, materialisminn, þ. e. að eng-
inn guð sé til og ekkert annað líf; hugsanalífið ekki ann-
að en starfsemi heilafrumanna. Fyrir fáum missirum var
manni hleypt í útvarpið til að þylja þessar skoðanir út
yfir landsmenn. Það er spiritismanum að þakka, að þessa
lcenning má telja dauða; hún getur aldrei framar reist
höfuðið frá koddanum.
Fjöldi mestu vísindamanna segja afdráttarlaust, að
spiritisminn hafi sannað framhaldslífið. Einn þeirra, W.
H. Maxwell Telling, mjög mikils metinn, bæði sem maður
og vísindamaður, segir: „Vér getum ekki sannað tilveru
guðs, en vér getum sannað framhaldslíf og þá er tiltölu-
lega auðvelt, að álykta tilveru guðs. I þessu, sem mörgu
öðru, er spiritisminn reiðubúinn til að láta guðfræðing-
unum hjálp í té, hvenær sem þeir vilja þiggja það“.
Eftir öðrum les eg í nýútkomnu riti: „Sannleikurinn
getur eltki rutt sér braut fyrir fordómunum. Þeir eru
mesti — það mætti næstum segja aðalerfiðleikinn á því,
að sannfæra heiminn um sannleik spiritismans. Þó má
vinna bug á þeim, en tíma og þolinmæði þarf til. Coper-
nicus, Galileo, Newton og Harvey áttu við alveg eins mikla
fordóma að etja, en á endanum varð sannleikurinn ofan á.
Svo mun einnig fara um þetta mál“.
Sterkasta mótstaðan, sem kristindómurinn á við að