Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 25
MORGUNN
19
minningu Haralds Níelssonar, prófessors, sem kemur fram
í ummælum próf. Hallesby, þeim, sem prentuð eru í dagbl.
„Vísi“ 28. janúar síðast liðinn, og þakkar prófessor Ein-
ari H. Kvaran fyrir að hafa látið þetta mál til sín taka,
flutt um það ágætt erindi og gefið mönnum kost á að láta
í Ijós skoðanir sínar á málinu.
Honum fórust orð á þessa leið:
Virðulega samkoma.
Fyrst af öllu verð eg að nota þetta tækifæri til að
þakka Einari Kvaran prófessor ágætt erindi, en alveg
sérstaklega þakka eg honum, að hann einn megnaði að
vaka, þó hann væri gamall maður og slitinn, þegar próf-
essor Hallesby kastaði óverðskulduðum hnjóðsyrðum að
íslendingum yfirleitt, en sérstaklega að prófessor Haraldi
Níelssyni, og það þó að hann væri nú genginn héðan, og
gæti því ekki borið hönd fyrir höfuð sér. — Ég tek það
fram aftur, að það er eftirtektarvert, að gamall og slit-
inn maður megnar að vaka yfir heiðri okkar og hugðar-
efnum, þegar lærisveinar Haralds Níelssonar virðast sofa
og guðfræðideild háskólans okkar bærir ekki á sér, þó ein-
hver virðulegasti kennari, sem hún hefir átt, væri óvirt-
ur, borinn röngum sökum og vanþakkað ágætt verk. Mátti
þó háskólinn og margir lærisveinar Haralds fullvel nema
mál Hallesbys, er dagblaðið Vísir flutti það hér 28. jan-
úar síðast liðinn.
Eg vík þá næst að Hallesby prófessor. Þegar hann
kom hingað var hann ókunnur öllum þorra manna, fæst-
ir vissu áður, að þessi maður væri til. Þó var honum telcið
hér sem víðfrægum ágætismanni. Allar dyr voru opnaðar
fyrir honum, ef líkur voru til að hann vildi ganga inn um
þær. Hann prédikaði í háskólanum, útvarpinu, þjóðkirkj-
unni, kennaraskólanum og báðum mentaskólum landsins.
— Það var ekki unt að taka honum virðulegar en svo.
Eg hlustaði á útvarpsræðu hans. Hann talaði þar
mikið um sjálfan sig, að hann væri kristinn, mjög vel
2*