Morgunn - 01.06.1937, Qupperneq 76

70
MORGUNN
að auka efa minn í trúarefnum; mér fanst eg verða var
við meiri guðsdýrkun á vörum þeirra en í verkum. Eg
nefndi þá loks hræsnara svona með sjálfum mér. Og eg
var langt kominn með að vera farinn að álykta eitthvað
í þá átt um alla, sem eg heyrði nefnda trúaða menn.
Mér var nóg að heyra orðið trúaður nefnt, til að detta í
hug orðið hræsnari um leið. Þegar eg var á 23. aldursári
sá eg í fyrsta skipti konuna mína, er síðar varð. En það
var ekki í fyrsta skipti, sem hún sá mig. Og ætla eg að
segja ykkur smásögu af því. Hún átti þá heima í Her-
gilsey á Breiðafirði hjá móður sinni. Faðir hennar var
dáinn fyrir einu missiri. Eina nótt dreymir hana, að hún
þykist sjá föður sinn; hún man í svefninum, að hann er
ekki lengur hér í heimi. Þau heilsast og hún spyr hann,
hvort hann geti sagt sér nokkuð um mannsefnið sitt.
Hann svarar því engu. En í sama bili sér hún ungan
mann, sem hún hafði aldrei séð fyr. Svo var draumur-
inn ekki lengri. (Annars vil eg geta þess, að konan mín
var ákaflega berdreymin, og hefir eflaust haft mikið af
sálrænum krafti, það skil eg nú á ýmsu, þó við legðum
ekki merki til þess). — Eg var erlendis, þegar hana
dreymdi þennan draum, sem eg var að segja yður frá.
Nokkru síðar skrifa eg svo heim og læt ljósmynd af mér
innan í bréfið. Bréfið var til móður minnar. Bróðir minn,
sem heima átti á Barðaströnd, fór nokkru síðar til Her-
gilseyjar og hafði myndina með sér og sýndi fólki hana
þar. Sagði kona mín mér, eftir að við vorum gift, að hún
hefði þar strax þekt manninn, er hún sá í draumnum.
Litlu síðar dreymir hana föður sinn aftur, hún spyr:
Pabbi, hefir þú séð mannsefnið mitt nýlega. Hann svar-
ar: Hann fer af skipi í nótt. Þetta stóð nákæmlega
heima. Þessa sömu nótt kom eg til Patreksfjarðar og
fór þar á land og kom öllum á óvart heim til foreldra
minna eftir þriggja ára dvöl erlendis. (Yður finst þessir
draumar máske ekki merkilegir. En þeir hafa komið
mér til að athuga ýmislegt, sem eg má ekki vera að út-