Saga - 2001, Qupperneq 286

284
RITFREGNIR
annars staðar í Austur-Skaftafellssýslu. Kunnastir þeirra eru vafalaust
Svavar Guðnason og Jón Þorleifsson.
Trjárækt, gróður í húsagörðum og sumarbústaðir er eins og nafnið ber
með sér umfjöllun um umhverfismál á Höfn og nokkuð vikið að upp-
byggingu sumarbústaða í Stafafellsfjöllum. Ég minnist þess ekki að þess-
um þætti í sögu byggðarlaga hafi verið gert svo hátt undir höfði sem her.
Þetta er hins vegar vel við hæfi en sýnir nýja hugsun í því hvað teljist fra-
sagnarvert. Þegar fram líða stundir er ég þess fullviss að umhverfisþætt-
inum í sagnfræði verður gert hærra undir höfði en tíðkast hefur fram að
þessu.
Lokakafli bókarinnar heitir „Kirkjuhald". Þar segir af kristnihaldi 1
byggðarlaginu, sóknarprestum, kirkjubyggingu og öðru er lýtur að
kirkjuhaldi.
Höfundur ritar eftirmála þar sem hann dregur saman í knöppu máli
nokkur helstu atriði í þróun byggðar á Höfn. Hann vekur athygli a
nokkrum einstaklingum sem öðrum fremur virðast hafa verið örlagavald-
ar í sögu byggðarlagsins og getur þess hve ungir þeir voru nokkrir sem
þar fóru í fararbroddi. Þar nefnir hann Ottó Tulinius sem 26 ára gamall
eignaðist Papósverslun og hóf síðan verslunarrekstur á Höfn, Þórhall
Daníelsson sem 28 ára gamall tók við verslunarrekstri af Ottó, Jón Ivars-
son sem þrítugur tók við starfi kaupfélagsstjóra og var í eldlínunni í tutt-
ugu ár og loks Ásgrím Halldórsson sem 28 ára gamall varð kaupfélags-
stjóri árið 1953 og var burðarás í atvinnulífi Hafnar til dauðadags 1996.
Þá minnist höfundur á Þorleif Jónsson, bónda og alþingismann í Hól-
um í Nesjum, sem kom mikið við sögu Hafnar framan af öldinni án þess
að vera þar búsettur. Hann lét eftir sig sendibréf og dagbækur, auk ævi-
sögu, sem eru meðal mikilvægustu heimilda við ritun Sögu Hafnar.
Að lokum skal drepið á heimildaöflun og heimildanotkun. Að því var
vikið í upphafi hvílík náma heimildaskráin er fyrir þá sem þurfa og vilja
nýta sér hana til frekari skrifa um einstaka þætti sem hér er fjallað um-
Hér er um að ræða heimildir úr bréfa- og skjalsöfnum stofnana og sveit-
arfélaga og einkaskjalasöfnum sem varðveitt eru á Héraðsskjalasafninu a
Höfn. Prentaðar heimildir eru á sjötta hundrað og víða leitað fanga. Þá er
loks að nefna viðtöl, en samkvæmt heimildaskrá er vitnað til 133 einstakl-
inga sem rætt hefur verið við. Er ýmist vísað til þessara heimilda í megin-
máli eða þeim er skotið inn sem skyggðum rammagreinum sem jafnfram1
brjóta upp textann og gera hann áhugaverðari. Ég hefi ekki gert tilraun til
að bera tilvitnanir í bókinni saman við frumheimildir en tel ekki ástæðu
til að ætla annað en heimildir séu réttar.
Bókin er í stóru broti og frágangur allur vandaður og smekklegur. Það
má hins vegar finna að stærð bókarinnar, hún er óþægileg aflestrar sök-
um þyngdar og verður tæpast tekin með í rúmið eða höfð með í sumar-
fríið- Textinn er þjáll og læsilegur þrátt fyrir að hann beri nokkur merki