Vaki - 01.09.1952, Blaðsíða 5

Vaki - 01.09.1952, Blaðsíða 5
bandalag, ný vernd. Hvert ár, hver mánuður, hver dagur hefur fœrt okkur nær umheiminum og þokað okkur nauðugum viljugum í átt- ina að miðdepli átákanna. Dag hvern beinist athyglin að því, sem er að gerast á almennum vettvangi víðs vegar um heim. Útvarp og dagblöð flytja okkur frétt- irnar af síðustu bardögum í Asíu, af ráðstefnum stjórnmálamanna, af bráttunni innan þjóðfélaganna, fréttir af hinum stríðandi heimi nútímans. Til eru þeir, sem örvænta um lausn deilumála aðra en þá, sem muni fást í nýrri heimsstyrjöld og þá að líkindum eyðingu mikils lúuta mannkyns. En setjum svo að okkur sé skapað að lifa enn. Verður þá ekki takmark íslendinga hið sama og áður, þá er stefnt var að sjálfstœði, að fylla sem bezt rúmið sem þeim er skipað í flokki þjóðanna? Við vitum að efnalegt framlag okkar getur aldrei orðið þungt á metunum, og við getum ekki ráðið úrslitum á neinn hátt nema ef vera skyldi með landssölu, og ekki er það sæmdarauki. Hið eina sem getur borið hróður þjóðarinnar er menning hennar, fólgin í andlegum verðmœtum, hinum islenzka arfi. Sé okkur hinn íslenzki menningararfur nokkurs virði, hljótum við að stefna að því að varð- veita hann, skyggnast inn í eðli hans og tryggja íslenzkri menningu framtíð í landinu. Lítum í svip á eitthvað sem kemur til greina við athugun á stöðu íslenzkrar menningar. Síðustu kynslóðir hafa verið vitni að því, hvernig atvinnulífið hefur breytzt á tiltölulega skömmum tíma. Þœr hafa tekið upp nýtt verk- lag við að yrkja landið og sækja fiskimiðin. Allt hefur komizt á kreik og skipt um ham eins og fyrir snertingu töfrasprota. Það er tæknin. Hún hefur breytt útliti íslenzkrar byggðar, og hún hefur skapað henni nýjan stað í heiminum. Fyrir tilstilli véltækni og verk- þekkingar hefur einangrun landsins verið rofin. Og fyrir bragðið hefur þjóðinni boðizt ómœli tœkifœra til að kynnast öðrum þjóðum, tileinka sér reynslu þeirra og menningu. En því fer fjarri, að við höfum reynzt góðir nemendur. Hinar fjar- stœðukenndustu hugmyndir ríkja meðal íslendinga um stöðu þeirra í heiminum, skyldur þeirra við sjálfa sig og sögu sína. Sumir, einkum framfaratrúmenn, halda menninguna vaxa í hlutfalli við fullkomnun tækninnar, halda jafnvel einhverjir, að tækni sé sama og menning, allt annað ímyndun og bábiljur. Þetta sjónarmið hefur reyndar sjaldnast verið fœrt í orð, en það stendur að baki áliti margra Is- lendinga á breyttri stöðu landsins í heiminum. Það er eins og þeir haldi, að greiðar samgöngur við útlönd muni fœra okkur, að því er TlMARITIÐ VAKI 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122

x

Vaki

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vaki
https://timarit.is/publication/818

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.