Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1929, Qupperneq 219

NÝJA ATLANTIS EÐA ISLAND NÚTÍMANS
185
jarðhita landsins, sem er mjög mik-
313, og séð um borun í nánd við hin-
ar heitu laugar í nágrenni Reykja-
víkur. Hafa þar fundist nýjar
vatnsæðar (97°Cels.), sem gera má
ráð fyi’ir, að geti hitað upp mikinn
hluta bæjarins og gefið mönnum
heit og köld böð.
Þetta er þá það helzta, er ég
vildi taka frani um ísland nú á dög-
nm. Ef til vill sýnist það ekki mikið;
en þegar þess er gætt, í hvaða á
standi vér tókum við landi voru, eru
framfarirnar þó augljósar á öllum
sviðum og all-verulegar, en fram-
tíðarmöguleikarnir þó enn meiri.
Vér höldum að jafnaði eina j)jóð-
minningarhátíð á ári og höfum vér
valið til hennar fæðingardag liins
ógleymanlega foringja vors, Jóns
Sigurðssonar, þann 17. júní. Þá
safnast fólksfjöldinn venjulegast um
Arnarhól, aðsetur vors fyrsta land-
námsmanns. Þar stendur hann nú,
steyptur í eir, ungleg íturvaxin
hetja með hjálm á höfði, hið langa
spjót sitt í hægri hendi og hringa.
brynjuna um brjóst og bol og liorfir
alvörugefinn, en öruggur fram á
við. Þetta gæti verið og er ímynd
hinnar íslenzku þjóðar, eins og hún
nú er orðin, staðráðin í því að lifa
frelsinu, framförunum og menning-
unni, og eiga þó sitt hjá sér, líkt
og Einbúinn í miðju Atlanzhafi.