Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1929, Qupperneq 233

Tí^uijOicda árs]þ>ii!tg| ]þ>jó@r^KBivisféla^s
A
IsleEndixniga f VesÉunrlheisiffii
Tíunda ársþing; ÞjóSræknisfélagsins
kom saman 27. febrúar 1929, klukkan 10
árdegis i íslenzka Goodtemplara húsinu
í Winnipeg; um 300 manns mættu.
Þingið hófst meS því aS forseti, séra
Ragnar E. Kvaran, bauS þingheimi, sam-
kvæmt viSteikinni venju, aS syngja sálm.
Risu menn þá úr sætum og var sunginn
sálmurinn: FaSir andanna, eftir séra
Matthías Jodhumsson.
AS þvi búnu ávarpaSi forseti þingiS
meS áheyrilegri ræSu. Var hún aS efni til
ljóst yfirlit yfir störf félagsstjórnar á
árinu, um afstöSu hennar viSvikjandi
þeim vandamálum er upp kornu, og um hag
og horfur félagsins yfitjleitt. KvaSst
forseti skoSa þaS góSsvita og heill ihug-
sjónum þeim, er félagiS ynni fyrir, aS þvi
hefSi einmi‘t á liSnu ári aukist til muna
fylgi og félagatala. Var ávarpinu vel
fagnaS af þingheinii.
Þá benti forseti á, aS næst lægi fyrir
aS velja nefnd til aS rannsaka kjörgengi
fundarmanna.
LagSi Árni Eggertsson til og Ásgeir I.
Blöndahl studdi, aS forse'a sé faliS aS
skipa þessa nefnd. Santþykkt. í nefnd-
ina voru þessir kvaddir: séra Jónas A.
SigurSsson, Ásgeir I. Blöndahl, Þorsteinn
J. Gíslason.
Nokkrar umræSur urSu um starfssviS
þessarar nefndar. SkýrSi forseti frá þvi,
aS félagsstjórnin hefSi skrifaS öllum
deildum félagsins, og beSiS þær, aS tak-
ntarka sjálfar, í þetta sinn, þann rétt til
fulltrúasendingar, er þeim væri veittur,
sanikvæmt lögum félagsins. Samkvæmt
lögum væri nú hægt aS senda fulltrúa, einn
eSa fleiri, meg a‘kvæSi allra deildar-
manna, hvort sem þeir æsktu þess eSa
ekki. Reynzla væri fengin fyrir því, aS
þetta þætti meS öllu óviSunandi. Fyrir
þessa sök hefSi félagsstjórnin fariS þess á
leit viS deildirnar aS þær takmörkuSu
sjálfar þennan rétt, á þann hátt, aS full-
trúar færu meS ákveSna bámarkstölu at-
kvæSa, og ekki meS önnur atkvæSi en þau,
er þeim væri sérstaklega falin af hlutaS-
eigandi deildarmönnum. SkýrSi hann
ennfremur frá því aS komnar væru fregn-
ir frá flestum deildum um, aS þær féllust
á þessa tilhögun. En um Winnipeg deild-
ina “frón”, væri þaS aS segja, aS hún
hefSi ákveSið aS senda enga fulltrúa meS
umboS, heldur myndu félagsmenn sjálfir
yfirleitt sækja þingiS og fara meS a'kvæSi
sín.
Séra Jónas A. SigurSsson skýrSi máliS
nokkuS frekar og gat þess hvernig undir-
tek ir deildarinnar í Selkirk hefSu veriö.
Dr. Sig. Júl. Jóhannesson kvaS naumast
sanngjarnt, aS takmarka réttindi deilda út
um sveitir, sem sjaldnast ættu kost á að
hafa nema örfáa fullrúa á þingi, þar sent
til dæmis deildin Frón gæ‘i aftur á móti
haft alla sína félaga þar, ef svo þættf
horfa viS.
Forsei kvaS kjörbréfanefndarstarfiS J
þessu efni ekki koma í bága viS stjórnar-
skipun félagsins, og baS nefndina aS taka
til starfa. Fyr en hún hefSi lokiS verki
væri ekki hægt aS taka nein mál þingsins
fyrir. En til þess aS flýta fundarstörf-
um nokkuS baS forseti fjármálaritara, aS
aS lesa upp fjárhagsskýrslur fólagsins,
og baS þingheim aS kynna sér skýrslurnar
þar til hægt væri aS bera þær undir þing-
iS.
Á. P. Jóhannsson lagSi til og Jón Hún-
fjörS studdi, aS forseta sé faliS aS skipa
þriggja manna nefnd til aS atbuga skýrsU
ur embættismanna. Samþykkt. í nefnd--
ina voru þessir skipaSir: Ásmundur P,
Jóhannsson, Jón HúnfjörS, Kristján Páls-.
son.
Bjarni Magnússon lagSi til og Jóit,
HúnfjörS studdi, aS forseta sé falig aö-
skipa dagskrárnefnd. Samþykkt, í
nefndina kvaddi forseti þessa: Árna Egg-.