Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1937, Side 72

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1937, Side 72
54 TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA það sem það mátti til, svo sem: korn, bankabygg og baunir, rúgmél fékkst þó í kaupstaðnum í hálftunn- um og kvartélum en það var svo mikið dýrara en rúgurinn ómalaður, að fólk keypti lítið af því, en flestir bændur sem gátu, keyptu þó eina hálftunnu, til að hafa í rúgbrauð yfir sláttinn. Hálfgrjón fengust líka en þau þóttu dýr og létt í mag- ann svo það var lítið keypt af þeim. Þá keyptu menn léreft og tvinna og margt annað sem ekki var hægt að veita sér heima. Líka var keypt kaffi og sykur, sem þá var orðið alment að hafa upp til sveita og kom- ið í gott gengi hjá fólki. Þá var ekki gleymt tóbakinu og brennivíninu. Margir bændur keyptu þó nokkuð af því, það var þá heldur billegt, 16 skildinga potturinn. Þeir keyptu það ekki beint til að drekka það sjálfir heldur til að geta gefið í staupi ef einhver kom, til að fríast við að hita kaffi, því gestrisnin og vanin var svo ríkur hjá flestum að það þótti sjálfsagt að gera öllum sem komu eitthvað gott. Matargerð upp til sveita var nokk- uð lík hjá flestum sem gátu, að hausts og vetrarlagi. Á meðan stuttur var dagur, fór eldakonan ofan fyrir dag til að hita morgun- kaffið. Þar sem ekki voru klukkur, sem ekki voru þá til nema á presta- og sýslumannssetrum, og hjá stöku ríkis bændum þessar gömlu drag- lóða klukkur, þá varð eldakonan að fara eftir sinni eigin áætlun með tímann og þær fóru oftast nokkuð nærri. Á meðan hún var að hita kaffið fóru þeir að klæða sig sem út áttu að fara til að gefa skepnum sem inni voru. Þessar eldakonur voru oft fljótar að hita ketilinn því þær voru klókar við að fela eldinn og höfðu strax góða glóð og nóg eld- fimt við hendina. Þegar hún var búin að hita vatnið og mala kaffið, fór hún með kaffið og kaffikönnuna upp til húsmóðurinnar, því þær mældu kaffið í könnuna eftir fólks fjölda. Svo fór eldakonan upp með kaffikönnuna og rjómann til hús- móðurinnar því hún skenkti kaffið hvort sem hún var komin á fætur eða ekki. Bollapörin og sykrið hafði húsmóðirin vanalega í skáp eða á hillu í baðstofu gaflinum hjá sér. Þegar að kaffið kom var húsbónd- inn kominn á fætur því hann var vanalega einn af þeim sem út fóru. Þegar búið var að gefa öllum skepn- um, sem inni voru, þá fóru þeir inn til morgunmatar, sem úti voru. — Morgunmatur var nokkuð líkur hjá öllum þeim sem einhver efni höfðu, eftir því sem eg heyrði fólk vera að segja frá: lítið fiskspil, fjórði part- ur úr flatköku og smjör við því, og svo lapþunnt mjólkurbland, mjöl- mjólk sem kölluð var. Þetta var hjá öllum þeim sem mjólk höfðu. — Fullir askar voru skamtaðir af þessu svo maginn þandist út á fólki, enda var hann býsna viðtöku góður hjá mörgum. En hjá þeim sem ekki höfðu mjólk voru skamtaðir hálfir askar af vatnsgraut með skyrspæni út í og mjólk út á. Karlmanns askar tóku fjórar merkur, kvenmannsask- ar þrjár merkur, en krakka askar tóku minna. Morgunmatur var vana- lega étin í hálfbirtu í skammdeginu. Eftir morgunmat fóru þeir út sem úti störfum höfðu að sinna, en kven- fólk settist við inni störf eða ullar- vinnu. Þegar góð var tíð og þýð jörð
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196
Side 197
Side 198
Side 199
Side 200

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar: 1. tölublað (01.01.1937)
https://timarit.is/issue/356865

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.

1. tölublað (01.01.1937)

Handlinger: