Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Page 84

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Page 84
Tímarit Máls og menningar handalögmál útbreidd og blóð rann eftir slóð hér og hvar. Algengust að- ferð sýnist hafa verið sú að Rauðir varðliðar, áhlaupasveitir hreyfingar- innar, settust að yfirmönnum í flokkskerfi og framleiðslu með gagnrýni, tilvitnunum í Maó og blátt áfram mögnuðum skömmum og gat þessi leik- ur staðið kannski sólarhringum saman. Margir voru settir af, aðrir játuðu sínar villur og tóku sjálfa sig til bæna — frá slíkum mönnum segir m. a. í bók Jans Myrdals. Hér og þar er á það minnst að Rauðir varðliðar hafi ratað út í öfgar og ógöngur, að orðið hafi að skera niður vissar af hinum róttækusm kröfum — en það mundi hægara sagt en gert að fá sæmilegt yfirlit yfir þessar „öfgar“ sem virðast hafa verið feimnismál í Kína lengst af síðan. I bókum hinna erlendu gesta er gefin mjög jákvæð mynd af niðurstöð- um þessarar þróunar. Hver viðmælandi á fætur öðrum segir sem svo: Yfir- mennirnir eru betri en áður, vinna með okkur hinum, ákvarðanir um vinnu og verkaskiptingu eru teknar á sameiginlegum fundum þar sem á víxl er vitnað í Maó og talað um áburð og sáningu. Verkstjórnendur setja sig ekki lengur á háan hest, umgangast okkur hin í anda jafnréttis og við getum sett þá af ef okkur líkar ekki þeirra framganga. Og stjórnendurnir taka undir og segjast vera miklu betri menn en áður og heilbrigðari í hugsunarhætti. A það er lögð mikil áhersla að mat á vinnu hefur breyst. Breytingin er fyrst og fremst fólgin í því að ekki er lengur reynt að mæla upp afköst hvers og eins til launa, horfið er frá ákvæðisvinnu að mestu. Akvæðis- vinnan er talin stuðla að óréttlæti, mat á henni komi að ofan og sé háð duttlungum yfirmanna sem gátu í leiðinni ráðskast með fólk með því að úthluta einum hagstæðu verkefni, öðrum óhagstæðu. Auk þess fylgdi þess- um afkastamælingum mikil skriffinnska. Nú er greitt fyrst og fremst eftir fjölda unninna vinnudaga. Ekki eru þó allir vinnudagar metnir jafnt. A árlegum fundi er ákveðið hve mörg stig séu í vinnudegi hvers og eins. Við ákvörðun um stigafjölda er þá einkum tekið tillit til þessa: Erfiðis, reynslu og pólitísks þroska viðkom- andi starfsmanns. A fundunum stendur hver og einn upp og segir hve mikils virði honum sjálfum þyki vinnudagur sinn, sjö eða níu eða tíu stiga til dæmis. Þetta sjálfsmat er svo rætt, fellt eða samþykkt. I Líu Ling eru vinnudagar karla metnir á 7—9 stig yfirleitt en kvenna á 6—7. Fundirnir ákveða einnig hvernig hvert stig skuli metið til peninga eða greiðslu í fríðu. 70
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.