Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1998, Side 101

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1998, Side 101
LANDIÐ OPNAR HUG OG HJARTA 3. í garðinum vaxa blóm Náttúrufar eða landslag hafa átt sinn sess í bókum Jóhanns Hjálmarssonar frá fyrstu tíð. í frumraun hans, Aungli í tímann, 1956, eru það dulin mögn, álfar og huldufólk sem seiða fram áhrifamátt náttúrunnar og gefa tilfinningu fyrir lífí hennar, síðar eru það skógar með voldugum trjám sem hafa þetta hlutverk, til að mynda tré sem eru „hendur guðs“. Tré eru reyndar eitt þeirra yrkisefna sem æ ofaní æ skýtur upp kollinum í ljóðum skáldsins og ber gjarna í sér mannlega eiginleika eða er líktog lifandi afl í lífi mannsins. í ljóðinu „Fædd til að styðja tré - Bernskumynd af Ragnheiði" er brugðið upp svipmynd af manni og náttúru og er sambandið þar á milli ekki með öllu venjubundið: Þú stendur við tré bernsku þinnar. Þú styðst ekki við tréð heldur styður þú tréð. (Lífið er skáldlegt, 1978) Tréð, fulltrúi náttúrunnar, birtist í ljóðinu sem einstaklingur með mannlega eiginleika. Persóna ljóðsins styðst ekki við tréð heldur styður hún það. Við fáum á tilfinninguna að tréð sé óburðugt og þarfnist aðhlynningar. Það er auðvelt að sjá fyrir sér aldrað og lasburða tré sem myndar andstæðu við æsku persónunnar í ljóðinu. Þessi gamalkunna andstæða er hér í breyttum bún- ingi, ekki lengur bundin mönnunum einum heldur spannar hún líka jurta- ríkið, eftilvill allan lífheiminn - og sama gildir þá líklega einnig um aðrar eigindir sem jafnan takmarkast við manninn. Náttúran eða jörðin birtast tíðum í ljóðum Jóhanns sem lifandi, sjálfstæð- ar verur með eðlisþætti og ábyrgð til jafns við manninn, eru jafnvel þátttak- endur í atburðum mannfélagsins. Þetta sést glöggt í ljóðinu „í þessum húsum“ (Undarlegirfiskar, 1958) einkum þarsem segir: himinninn yfir húsunum er líka hvítur í dag og um hann þjóta fuglar eins og naglarnir sem þeir notuðu er þeir festu hann á krossinn og í garðinum vaxa blóm eins og tár móðurinnar og hafið er eins og iðrun Júdasar þegar hann reikaði útí endalausa nóttina Hér endurspeglast athafnir mannanna í náttúrunni, fuglar, blóm og haf taka TMM 1998:4 www.mm.is 99
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.