Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2010, Blaðsíða 107

Náttúrufræðingurinn - 2010, Blaðsíða 107
107 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags Hvor eyjaklasi (Chatham-eyja og Færeyja) um sig er um einn hundr- aðasti af flatarmáli Íslands (2. mynd) en hefur nálægt 2/3 af fjölda teg- unda í íslensku háplöntuflórunni. Á Færeyjum eru m.a. graslendi, mýrar og heiðar en ekki náttúrlegur skóg- ur eða kjarr. Slættaratindur, hæsta fjall þeirra, er 882 m y.s. Ekki er óyggjandi hvort birki (Betula pubes- cens) óx á Færeyjum fyrir landnám manna og áður en fé var sett á eyj- urnar, en nýjar rannsóknir benda til þess að það hafi þá í besta falli haft mjög takmarkaða útbreiðslu.42,43 Á Chatham-eyjum eru víðáttumiklar mómýrar, sandöldur við ströndina, kjarr, graslendi, vötn og tjarnir eru áberandi. Sígrænir og sumargræn- ir skógar eru á stærstu eyjunum en þeim hefur mjög verið eytt.29 Burknar eru áberandi sem og hin- ar sérkennilegu stórblaða jurtir (e. megaherbs, macrophyllous forbs) sem eru einlendar á eyjunum. Mesta hæð eyjanna er aðeins 287 m y.s. Á Falklandseyjum eru fjöll upp í ríflega 700 m hæð og upp af strönd- inni eru heiðalönd á súrum jarðvegi ríkjandi. Þar eru tjarnir og vötn en engar stórar ár. Engar innlendar trjátegundir eru á eyjunum og því enginn skógur. Eyjurnar eiga það sameiginlegt með Íslandi að vera markaðar af mikilli sauðfjárbeit. Ísland hefur miklu fjölbreyttara ólífrænt umhverfi en þessar eyjur. Syðstu sveitir landsins eru í ein- dregnu úthafsloftslagi en loftslag er meginlandskennt í innsveitum norð- an Vatnajökuls. Gróður teygir sig frá sjávarmáli og upp í háfjallabú- svæði í a.m.k. 1.500 m hæð. Hér eru víðáttumikil hraun af ólíkum aldri, sandar, sjávarleirur, fjölbreytt votlendi, þar á meðal mómýrar og flæðiengjar, jarðhitasvæði, vötn og tjarnir, klettar og skriður, birkiskóg- ur og kjarr, snjóþungir landshlutar og svæði þar sem snjór liggur stutt. Á miðhálendinu eru sífrerasvæði. Loftslag á Chatham-eyjum er tals- vert mildara en á Íslandi og nokkru mildara í Færeyjum, en ef litið er til þess hversu miklu munar í flat- armáli og í fjölbreytni í umhverfi, hefði þá ekki mátt búast við fleiri tegundum í íslensku flórunni miðað við Chatham-eyjar og Færeyjar (3. mynd)? Fjórði þátturinn: sagan Ég hef nú rætt stuttlega þrjá þætti sem hafa áhrif á tegundaauðgi eyja: loftslag, flatarmál og einangrun. En hvað með jarðsöguna og aldur flór- unnar? Nema tegundir land svo hægt að jarðfræðilega ungar eyjur, t.d. eldfjallaeyjur, hafa almennt færri tegundir en gamlar eyjur myndaðar af skorpu meginlanda eða þær sem byrja eyjatilveru sína með lífríki frá sínu gamla meginlandi? Að hvaða marki gætir enn áhrifa síðasta jökul- skeiðs á þeim heimskautaeyjum sem hafa verið til umræðu hér og skyldu þau áhrif hafa verið svipuð eða mismikil milli eyja? Úthafseyjur bera ekki einungis merki einangrunar í tegundafátæk- ara lífríki heldur hafa á mörgum þeirra þróast einlendar tegundir, þ.e. tegundir sem ekki finnast annars staðar. Þetta sést hvergi eins vel og á Hawaii þar sem 89% blómplöntu- flórunnar eru einlendar tegundir29 og eru jafnvel svo ólíkar næstu ætt- ingjum að þær eru taldar sérstakar ættir. Á Nýja-Sjálandi, sem hefur verið einangrað um milljónir ára, eru einlendar tegundir um 80% af háplöntuflórunni.29 Séu tveir síðustu dálkarnir í 1. töflu skoðaðir er sláandi munur á milli eyja í hlutfalli einlendra teg- unda. Í fljótu bragði er ekki að sjá fylgni við stærð eða einangrun. Á hinni smáu en hánorrænu Wran- gel-eyju, sem aðeins liggur 140 km norðan við meginland Asíu, eru 23 einlendar tegundir og á Chatham- eyjum, sem eru ámóta einangraðar og Ísland en aðeins tíundi hluti af stærðinni, eru 40 einlendar tegund- ir og m.a.s. einlendar ættkvíslir. Á súbantarktísku eyjunum, sem eru aðeins um hundraðasti hluti Íslands að flatarmáli, eru 35 einlendar há- plöntutegundir. Þar að auki hafa verið greindar 15 tegundir einlendra sveppa (Fungi), 80% allra köngulóa- tegunda (Arachnida) eru einlendar, 84% tegunda stökkmors (Collembo- la), 82% bjöllutegunda (Coleoptera, margar geta ekki flogið), 76% æð- vængna (Hymenoptera) og 20 teg- undir eða undirtegundir fugla.10 3. mynd. Einföld tilraun til að svara spurningunni hvort Ísland sé tiltölulega tegundaauðugt eða – fátækt miðað við fimm aðrar valdar eyjur með því að spyrja: Ef allar eyjurnar safna tegundum með sama hraða með aukinni stærð, hversu margar tegundir má búast við að þær hefðu ef þær væru jafnstórar og Ísland? Sambandið er reiknað sem N = kfß þar sem N = fjöldi háplöntutegunda,f= flatarmál og ß endurspeglar þumalfingursreglu Briggs, þ.e. að þegar flatarmál eyjar tífaldast þá tvöfaldast fjöldi tegunda, þ.e. ß = log10 (2) = 0,301. K er margföldunarstuðull hverrar eyjar og er reiknaður sem k = N0 / a0ß þar sem N0 er raunverulegur fjöldi innlendra háplöntutegunda eyjarinnar og a0 er raunverulegt flatarmál hennar. Eyjurnar fimm, Chatham eyjar, Færeyjar, Falklandseyjar, Svalbarði og Macquarie- eyja, eru þær sem eru helst sambærilegar við Ísland hvað einangrun varðar en loftslag er ýmist kaldara eða hlýrra en á Íslandi. Ísland er sýnt með fylltum rauðum hring en hinar eyjurnar með litlum svörtum hring. 79 1-4#loka.indd 107 4/14/10 8:51:39 PM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.