Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2010, Síða 35

Náttúrufræðingurinn - 2010, Síða 35
35 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags verndarsamtökin, í afstöðu sinni til einstakra stórframkvæmda, einkum vatnsvirkjana og tilheyrandi stór- iðju, en þau mál hafa brunnið mjög á landsmönnum síðasta áratug. Nátt- úruverndarsamtök Íslands hafa látið sig alþjóðlega náttúruvernd miklu skipta, svo sem loftslagsmál, og boð- ið stjórnvöldum byrginn á ýmsan hátt. Hófsamari afstaða var tekin af Umhverfisverndarsamtökum Íslands sem stofnuð voru 29. jan. 1999 að frumkvæði Steingríms Hermanns- sonar fv. ráðherra o.fl. Þau störfuðu í 2–3 ár og beittu sér fyrir nokkr- um ráðstefnum, en runnu svo inn í Landvernd. Ennfremur hafa risið upp óformleg samtök í tengslum við stóriðjuframkvæmdir á Suður- og Suðvesturlandi, t.d. Sól í Hval- firði og Sól á Suðurlandi, og samtök listafólks gegn Kárahnjúkavirkjun (Ljóðahópurinn). Draumalandið: sjálfs- hjálparbók handa hræddri þjóð eftir Andra Snæ Magnason kom út í mars 200619 og náði strax slíkri metsölu að ótrúlegt má teljast. Er ekki fjarri lagi að hún hafi valdið straum- hvörfum í viðhorfum Íslendinga til náttúruverndar, sem og samnefnd heimildarmynd eftir eftir Þorfinn Guðnason og Andra Snæ Magnason sem frumsýnd var í apríl 2009. Á sviði stjórnmála hefur Vinstri hreyfingin – grænt framboð, undir for- ystu Steingríms Sigfússonar, verið einörðust allra flokka í að verja nátt- úru landsins fyrir stórvirkjunum og stóriðju. Árið 2006 var komið á fót samtökum í Reykjavík, er nefn- ast Framtíðarlandið, með þátttöku fólks úr öllum flokkum, og veturinn 2007 ákváðu þau að ganga til liðs við Ómar Ragnarsson fréttamann og efna til framboðs til Alþingis, en hann hafði nokkru áður gerst skel- eggur baráttumaður gegn stóriðju- stefnu stjórnvalda. Við kosningar um vorið náði flokkur Ómars ekki tilskildum lágmarksfjölda atkvæða (5%) og kom því ekki manni á þing. Náttúruvernd hins opinbera Hin opinbera náttúruvernd tók stakkaskiptum á síðasta áratug 20. aldar. Miklar vonir voru bundnar við stofnun umhverfisráðuneytis, sem Hjörleifur o.fl. höfðu lengi barist fyrir á Alþingi og var loks stofnað árið 1990. Fyrstur til að gegna því embætti varð Júlíus Sólnes, bekkjar- bróðir okkar Hjörleifs úr M.A. Það hefur þó lengst af haft veika stöðu gagnvart öðrum stjórnarstofnunum og oft verið fulltrúi málamiðlunar eða undanlátssemi. Með breytingu á lögum um nátt- úruvernd 1996 var Náttúruvernd ríkisins komið á fót og tók hún að mestu við hlutverki Náttúruvernd- arráðs, sem þá varð aðeins ráðgef- andi nefnd. Eftir það fór ráðið að taka eindregnari afstöðu gegn stór- iðjuáformum en stjórnvöldum þótti hæfa og var það því lagt niður með lagabreytingu 1999. Árið 2003 tók Umhverfisstofnun við starfsemi Náttúruverndar ríkisins, sem síðan hefur verið svið í þeirri stofnun og lítið látið að sér kveða. Eitt af hlut- verkum Umhverfisstofnunar er að gera náttúruverndaráætlun til fimm ára. Sú fyrsta leit dagsins ljós 2003. Þar er lagt til að 77 svæði á landinu verði friðlýst, aðallega til að tryggja verndun fágætra tegunda dýra og plantna. Margar þessara tillagna eru lítt raunhæfar. Aðeins eitt svæði hafði verið friðlýst 2007. Fyrstu lög um umhverfismat tóku gildi 1. maí 1994 og hafði Skipu- lag ríkisins (skipulagsstjóri) umsjón með framkvæmd þeirra. Miklar deil- ur urðu um það hvort lögin ættu að gilda um Fljótsdalsvirkjun, sem veitt var lagaheimild fyrir 1982. Stjórn- völd töldu hana undanþegna mati og að tími gæfist ekki til að fram- kvæma það. Niðurstaðan varð sú að Landsvirkjun og Alþingi stóðu fyrir eins konar umhverfismati haustið 1999. Eftir hinn sögulega úrskurð Skipulagsstofnunar um Kárahnjúka- virkjun 1. ágúst 2001, þar sem lagst var gegn fyrirliggjandi virkjunartil- högun, þótti ráðamönnum sýnt að breyta yrði lögunum; það var gert 2005 og síðan er úrskurður Skipu- lagsstofnunar aðeins ráðgefandi. Þar með hafði ráðuneyti umhverf- ismála, þ.e.a.s. ríkisstjórnin, fengið alla þræði náttúruverndar í sínar hendur og það er nú undir flokks- pólitískum línum og duttlungum ráðherra komið hvernig úr þeim spilast. Þessi makalausa þróun hef- ur átt sér stað á sama tíma og mikið er rætt um nauðsyn aukins lýðræð- is og valddreifingar. Ástæðan var einkum stóriðjuvæðing Íslendinga, sem stjórnvöldum var annt um að hrinda í framkvæmd. Lokaorð Engin algild skilgreining er til á hug- takinu náttúruvernd og ekki fjarri lagi að hver og einn hafi sína sér- stöku skoðun á því. Sumir vilja jafn- vel snúa því við og tala um ‚mann- vernd‘ í staðinn. „Það er ástæðulaust að bjarga jörðinni, hún er fullfær um að bjarga sér sjálf. Það þarf ekki að vernda náttúruna náttúrunnar vegna, maðurinn hefur engin tök á að breyta neinu sem máli skiptir fyrir þróun hennar og sögu,“ ritar Guðmundur E. Sigvaldason, og Arn- þór Garðarsson tekur í sama streng: „… í framkvæmd er náttúruvernd aðeins fyrir fólk, fyrir okkur sem nú lifum og fyrir næstu kynslóðir.“20 Þetta viðhorf getur orkað tvímælis. Við erum á góðri leið með að stór- skemma vistkerfi jarðar, breyta loft- hjúpi hennar, og útrýma fjölda líf- verutegunda. Í versta falli gæti svo farið að hún yrði lífvana á yfirborði eins og plánetan Mars, sem endur fyrir löngu virðist hafa búið lífver- um nothæft umhverfi. Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir hefur ekki tekist að finna algilda mæli- kvarða á verndargildi lands. Við- mið líf- og vistfræðinga eru iðulega allt önnur en gengur og gerist hjá almenningi og ganga m.a. út á líf- magn, fjölbreytni og fágæti tegunda og vistkerfa, sem ekki er augljóst og þarfnast rannsóknar. Þetta viðhorf verður stundum einstrengingslegt, t.d. þegar fágæt mosategund er lát- in ráða úrslitum. Þá er viðhorf jarð- fræðinga oft nokkuð á skjön við álit líffræðinga og skoðanir almennings. Eins og fyrr var getið voru feg- urð og fjölbreytni landslags lögð til grundvallar við skráningu náttúru- minja á vegum SÍN-félaganna. Sá 79 1-4#loka.indd 35 4/14/10 8:49:02 PM
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.