Skagfirðingabók - 01.01.1982, Blaðsíða 71
FRIÐRIK KONUNGUR V. OG ÍSLAND
að skipaður skuli erlendur, þ. e. ekki íslenzkur amtmaður, og
þaðan af síður er gerð tillaga um ákveðinn mann.1 2
Konungur var hér annarrar skoðunar en Rentukammerið, og
í úrskurði sínum, ds. 30. marz 1756, kveður hann á um, að sú
skipan skuli standa óbreytt, að Magnús gegni embættinu sem
settur amtmaður. -
I uppkasti að bréfi til Finns Jónssonar (biskups) tveim dögum
síðar, 2. apríl, minnist Skúli á amtmannsembættið og hér segir
hann m. a.:
„Frá því í fyrra í apríl og til þess 12. síðastliðins martii
hefur ei Kompagníið aflátið að blása ógnum og aldurtila á
móti vorum Nýju innréttingum til að fá þær undir land-
taxtann, og höfuðpóstana fyrst afgjörða, sem er hukker-
ternes afskafflese og nýjan amtmann í landið. Flér um
hefur þá síðan í haust ég kom, verið strítt pro aris et focis
[og] ég sem kunni diverterað þá með landsins herlegu
providering í þessum harðindum . . ,“3
Þessi ummæli sýna, að andstæðingar Magnúsar hafa haft sig
mjög í frammi, og að hörð barátta hefur verið háð um amt-
1 í tillögugerð Kammersins, ds. 22. marz 1756 með kúrsk. ds. 30. marz 1756 (nr. 39)
segir um amtmannsembættið: „Hvad angaar Directuerernes Ansögning om en
anden Amtmand, da ihvorvel paa den eene Side ikke andet befindes, end at
Laugmand Magnús Gíslesen, som ligeledes forhen der har været constitueret
Amtmand og dette Embede nu paa 4. Aar forestaar jo udi Ederes Majestæts
Tjeneste opförer sig fornuftig tilbörlig; saa dog naar det maatte behage Eders
Kongelig Majestæt, en anden Amtmand, som dertil besad fornöden Capacitet, at
beskikke, blev paa den anden Side Compagniets andragne Mistanke derved
hævet.“ Norelores. 1756.
2 í konungsúrskurðinum segir: „I det övrige forbliver det med Amtmandsskabet
der i Landet paa nuværende Fod, saa at Laugmand Magnus Gislesen som hidindtil
dertil constitueret, samme fremdeeles forretter." Norelores. 1756, kúrsk. nr. 39.
3 Bréf landfógeta 1754—60; óskráð. — hukkerternes afskaffelse, að duggurnar verði
teknar af Innréttingunum; pro aris et focis, barizt af mikilli hörku; diverterað,
stytt þeim (Rentukammerinu) stundir með frásögnum um „landsins herlegu
providering", þ. e. hvernig landið hafi verið birgt upp að matvöru.
69