Skagfirðingabók - 01.01.1982, Blaðsíða 180

SKAGFIRÐINGABÓK
I vetur lézt einnig frú Petrea, kona sr. Sigfúsar Jónssonar,
fyrrum prests á Mælifelli, en nú kaupfélagsstjóra á Sauðárkróki.
Atti hún við mikla vanheilsu að stríða árum saman og lá rúmföst
hin síðari árin. Hún var hin merkasta kona.
Þá má nefna Sigurlaugu Guðmundsdóttur, fyrrum ljós-
móður á Sauðárkróki. Hún dó síðari hluta vetrar. Hún var
systir þeirra Sigríðar, seinni konu Jóns á Flugumýri, og Kristín-
ar, konu Magnúsar frá Frostastöðum. Sá fáheyrði atburður skeði
við jarðarför hennar, að einn líkmannanna varð bráðkvaddur, er
þeir létu kistuna siga niður í gröfina, og hné örendur niður. Það
var Arni Magnússon frá Utanverðunesi, er um langt skeið hafði
verið búsettur á Sauðárkróki hjá dóttur sinni. Árni var lengi
ferjumaður á Vesturós Héraðsvatna. Var það erfitt verk, en hann
var frábær atorkumaður og síglaður, enda afar vinsæll.
Eg get sagt frá einni nýjung, sem búið er að fitja upp á hér.
Það var fyrir tveim árum, að Jón Sigurðsson alþingismaður á
Reynisstað stakk upp á því, hvort Skagfirðingar ættu ekki að fara
að safna drögum til héraðssögu Skagafjarðar. Til þess var kosin
þriggja manna nefnd, og hefir hún óspart hvatt menn til að rita
um atburði og merka eða einkennilega menn, er uppi hafa verið
á 19. öldinni. En því miður hefir þátttaka verið fremur lítil, hvað
þetta snertir, og er illt til þess að vita, því hér er um merkilegt
starf að ræða. Það eru einmitt eldri alþýðumennirnir, sem hér
gætu lagt mikið og gott til þeirra mála, þvi þeir eru minnugir
þeirra atburða og hafa tekið þátt í þeim sumir hverjir. En sárast
er, að þetta starf er hafið svo seint, að margir ágætir fræðimenn
eru nú komnir undir græna torfu, sem mikið og gott hefðu
getað lagt til þeirra mála. En betra er seint en aldrei, og þvi vil ég
skjóta þessu máli til ykkar, góðu Skagfirðingar, og bið ykkur að
draga fram úr djúpi hugans, ef þið hafið eitthvað í fórum um
menn og málefni frá fyrri tíð. Mér dettur t. d. í hug, að gaman
hefði verið að eiga vel sagða sögu af skreiðarferð suður á land, er
voru farnar héðan úr héraði fram undir 1874 — 80. Ef einhver
væri svo forframaður, af lesendum þessa annáls, að hann hefði
178