Skagfirðingabók - 01.01.1982, Blaðsíða 194
SKAGFIRÐINGABÓK
þar enn önnur varðlína, því ekki hafði borið á veikinni fyrir
framan hana. Allar kindur, sem sluppu yfir linuna, voru vægð-
arlaust skotnar, og svo trúlega hafði varzlan tekizt, að engin kind
hafði komizt austur yfir, er að fjárskilum kom. Yfir Vatns-
skarðsgirðinguna höfðu nokkrar komizt, en ekki höfðu þær
sýkt, enda strax slátrað.
Nú í vetur hefir veikin komið upp á tveimur bæjum utan
línunnar, á Dúki og í Vatnshlíð og í haust á Marbæli, og má
búast við að svo verði víða.
En ekki er öll sagan þar með sögð. Á Hólum 1 Hjaltadal hefir
komið upp óþekkt veiki, sem er nokkurs konar berklaveiki í fé,
og hefir drepizt úr henni fjöldi fjár þar. Hún hefir svo breiðzt út
um Hólahreppinn og var við skoðun í vetur á öllum bæjum í
hreppnum, að undanteknum þremur. Það fé, sem fær þessa pest,
læknast alls ekki. Talið er, að þetta stafi líka frá karakúlfénu, og
má segja, að illu heilli hafi það komið hingað til landsins. Þarf
heldur ekki nema sjá þær skepnur til að ganga úr skugga um, að
þær eru ekki giftusamlegar; alltaf horaðar, með löng lafandi eyru
og rófu breiða sem meðal hlemm. Má taka undir það með
karlinum, sem sagðist ekki vita til hvers guð hefði skapað þessar
skepnur!
Nú má heita lokið við hafnargarðinn, þann mikla, er verið var
að byggja á Sauðárkróki, og leggjast nú öll skip við hann, er
þangað koma. En nú vantar tilfinnanlega síldarbræðslustöð.
Hún mundi hafa mikið að vinna, því mikið af síldinni er
stundum tekið á Skagafirði, og er þá skammt að fara með hana í
bræðsluna. Þá mundi einnig söltun aukast í stórum stíl frá því,
sem nú er, og tekjur hafnarinnar aukast, sem ekki mun af veita,
og bændur fá ódyrari fóðurbæti, sem er heldur ekki vanþörf.
Töluvert hefir verið um manndauða þetta ár.
Þann 18. júlí andaðist af slysförum Tómas Pálsson, sýslu-
nefndarmaður á Bústöðum í Lýtingsstaðahreppi. Hann fór þann
15. sama mánaðar með stóðhross, er hann ætlaði að reka til
afréttar. Stanzaði hann á Skatastöðum, og fór þaðan með honum
192