Skagfirðingabók - 01.01.1982, Blaðsíða 157
ÁIN SEM HVARF
Framtakssamir Króksarar tóku sig sem sé til, þegar staður-
inn fór að vaxa, og sendu þennan borgara sinn beina leið niður
í Borgarmýrar. (Beina leið er þó kannski of mikið sagt, eins og
síðar kemur fram). Þar getur hún engan ert, en verður heldur
engum til yndis.
Sauðáin skipar stórt rúm í staðfræði bernsku minnar. Eg á
bágt með að sjá Krókinn fyrir mér án hennar, enda dvaldist ég
lengstum í hinum votu kjöllurum á bökkum hennar. Enn í dag
dreymir mig stundum, að ég sé að vaða í Sauðánni og hrekk
upp, þegar ég er rétt í þann veginn að fara upp fyrir, eða þá, að
mér finnst ég vera að renna út af einhverjum plankanum, sem
lagður var bakka á milli til að stytta mönnum leið.
Fyrir sunnan Krókinn, ofan Skagfirðingabrautar, þar sem
nú er íþróttavöllur, sundlaug og víst fleiri mannvirki, ásamt
hluta af Faxatorgi, var allstórt graslendi afgirt, enda heyjað á
sumrum. Það hét Flæðar eða Sauðárflæðar (stundum reyndar
nefnt Steindórsflæðar eftir Steindóri Jónssyni kaupmanni, sem
lengi átti Flæðarnar). Hluti Sauðárinnar rann eftir Flæðunum
miðjum og annar hluti austan við þær. Nafnið Flæðar er
eflaust af því dregið, að Sauðáin flæddi einatt á vetrum yfir
þetta svæði. Þar fraus hún svo að úr varð hið ágætasta skauta-
svell. Margar góðar stundir áttum við krakkar á Flæðunum, og
var ekki trútt um, að stundum væri erfitt að hemja okkur í
skólanum á góðviðrisdögum, þegar svell var. Þá rámar mig í
miklar álfabrennur á Flæðunum um nýársleytið. Það voru
miklar skemmtanir með álfakóng, drottningu og tilheyrandi
hirð í skrautbúningum og tígulegir dansleikir.
Annars var einnig stundum ágætis skautasvell á ánni neðan-
verðri, frá því á móts við Rússland, því að þar tók hún að
dýpka nokkuð, og niður fyrir sláturhús. Þar mátti iðka miklar
listir fyrir kunnáttumenn. Þar voru raunar einnig aðrir leikir
stundaðir, þegar áin var að ryðja sig, þ.e. jakahlaup. Strákar
urðu sér úti um kústsköft eða annað þvíumlíkt, stukku á milli
jaka og létu þá fleyta sér góðan spöl. Þetta var þó síður en svo
155