Skagfirðingabók - 01.01.1982, Blaðsíða 128
SKAGFIRÐINGABÓK
Lilja greip orðin á lofti og hélt áfram:
Opinn stendur á þér kjaftur
ætíð, leppajúði.
Þangskála-Lilja var um tíma heimilisföst í Bjarnastaðahlíð
sem og víðar í Lýtingsstaðahreppi framanverðum, og er fyrr um
það getið. Einu sinni fór hún austur yfir Héraðsvötn með kláf-
ferju. Frá því segir ekki, nema hvað hún nefnir undir rós í stöku
tvo kaðla, sem kláfurinn rann eftir yfir árgljúfrið; og gæti verið,
að ýmislegt úr lífi hennar áður byggi undir:
Nú er ég skyldug nöfnum tveim
nokkuð, því er miður;
barst ég svo með báðum þeim,
að bakið sneri niður.
Þegar Lilja Gottskálksdóttir eltist, gætti hún barnabarna, eins
og verða vill, og sauð þá hitt og þetta saman í gæluskyni. Fáeinar
barnavísur hennar frá þeim tíma hafa geymzt. Það var til að
mynda á Keldulandi, að þeir höfðu félag með sér smápjakkarnir
Ólafur Kristjánsson, síðar kenndur við Ábæ, og Hjörleifur
Andrésson, sonarson Lilju, þá kallaðir af heimilisfólkinu Gaggi
og Jæi. Eitthvert sinn raulaði Lilja þeim til umhugsunar:
Grýla hræið, grárri blæju vafin,
upp hún gægist gluggann á,
Gagga og Jæja vill hún sjá.
Þess var getið í inngangi, að Lilja fluttist með Andrési syni
sínum og fjölskyldu hans að Þorbjargarstöðum á Ytri-Laxárdal.
Kona Andrésar hét Kristjana Jónsdóttir, fædd í Svarfaðardal.
Ætilegt sjófang var á borðum þar i Laxárdalnum, og gladdi það
hjartað í gamalli Skagakonu, því Lilju varð á munni, þegar
Kristjana tengdadóttir hennar sauð kútmaga:
126