Skagfirðingabók - 01.01.1982, Blaðsíða 144
SKAGFIRÐINGABÓK
vitnað til: „Sveinn þótti tala kalt til kirkjustarfsemi og gagn-
r)'ndi ýmis atriði guðsdýrkunar. Var erfitt að vita, hvernig hugur
hans var í þeim efnum. En þeir, sem voru með honum nú
síðustu ár, gátu aftur skilið hann betur. Þegar hann var lagstur til
svefns og hafði breitt sæng yfir höfuð, þá heyrðist sem hann læsi
í hljóði bænir úr verkum trúarskáldsins Hallgríms Péturssonar,
og fleiri bænir, sem börnum voru kenndar í bernsku hans. Þá var
hægt að skilja hans innri guðsdýrkun. Þá var andinn heitur og
tilfinningamar bljúgar." Þetta voru orð Hartmanns. Þetta var
alveg rétt, því að slíkt hið sama heyrði ég sjálfur, er hann var
lagstur fyrir á kvöldin.
Sveinn átti að minnsta kosti tvo bræður, sem báðir voru yngri
en hann, Pétur og Þorvald. Áttu þeir heima á Hlíðarenda við
Sauðárkrók, eftir að þeir fluttust úr Fljótum, en lengst af á
Sauðárkróki. Þeir voru báðir kunnir bátaformenn og úrvals
sjómenn og áttu hús eða íbúðir á Sauðárkróki. Pétur var fæddur
1866. Hann varð ekki gamall, dó 1923, 57 ára. Aftur á móti náði
Þorvaldur háum aldri, lézt 1952, 84 ára. Var hann þá elzti borgari
Sauðárkróks. Hann gekk undir nafninu Valdi í Skólanum, því að
um margra ára skeið sáu þau hjónin, hann og Rósanna Bald-
vinsdóttir, um hitun og hreingerningu barnaskólans og bjuggu
þar í kjallaranum.
Stefán Magnússon segir um Þorvald í Skagfirzkum æviskrám,
að hann hafi verið mjög vinsæll meðal samborgara sinna, gáfu-
maður, ræðinn og glaður, hagorður vel og ljóðelskur. En í þessa
frásögn Stefáns hefir slæðzt sú villa, að hann segir, að Þorvaldur
hafi verið sex ára gamall, þegar foreldrar hans fluttust úr Fljótum
að Hliðarenda. Hið rétta er, að hann var þá ellefu ára eða varð
það á þvi ári.
Ekki hafði Sveinn mikið saman við bræður sína að sælda.
Heyrt hefi ég, að þó að hann kæmi i Krókinn, sem ekki mun
hafa verið oft, hafi hann ekki komið til þeirra. Þeir munu heldur
ekki hafa skipt sér neitt af honum. Ekki veit ég ástæðuna fyrir
þvi, ef einhver hefir verið.
142