Tímarit Máls og menningar - 01.12.2013, Page 39

E i t u r
TMM 2013 · 4 39
hræri ég egg og set tómatsósu út á. Viltu það? Ég á líka enskar múffur sem
ég gæti sett í ristina.“
„Enskar, írskar, kínverskar – sama er mér.“
Hún braut nokkur egg yfir pönnunni, hrærði í eggjarauðunni með
steikingargaffli, skar síðan niður múffuna og setti í brauðristina. Hún náði
í disk í skápinn og setti niður fyrir framan hann. Síðan hníf og gaffal úr
hnífaparaskúffunni.
„Smart diskur“, sagði hann og hélt honum uppi eins og hann vildi spegla
sig í honum. En um leið og hún sneri sér aftur að eggjunum á pönnunni
heyrði hún diskinn brotna á gólfinu.
„Ó, guð minn almáttugur“, sagði hann með nýrri röddu, skrækri og and-
styggilegri.
„Sjá hvað ég er búinn að gera af mér núna.“
„Þetta er allt í lagi“, sagði hún og vissi að einmitt núna var ekkert í lagi.
„Hlýtur að hafa runnið milli fingranna á mér.“
Hún náði í annan disk og hafði hann á bekknum þar til hún væri tilbúin
með ristaða múffuna og eggjahræruna með tómatsósuklessu ofan á.
Á meðan beygði hann sig niður og tíndi upp brotin. Hann hélt einu
brotinu á lofti og sneri oddhvassa hlutanum í áttina að henni. Þegar hún
lagði matinn á borðið fyrir framan hann strauk hann brotinu eftir berum
handleggnum á sér. Örlitlir blóðdropar spruttu fram, fyrst hver í sínu lagi,
síðan mynduðu þeir þráð.
„Þetta er allt í lagi,“ sagði hann. „Bara leikur. Ég veit hvernig á að gera þetta
í gamni. Ef mér væri alvara þá þyrftum við enga tómatsósu, ha!“
Ennþá lágu nokkur brot á gólfinu sem honum höfðu yfirsést. Hún sneri
sér við og ætlaði að ná í kústinn sem var inni í skáp nálægt bakdyrunum.
Hann þreif í handlegginn á henni.
„Sestu. Þú situr hérna á meðan ég borða“, sagði hann. Hann lyfti blóð-
ugum handleggnum og sýndi henni. Síðan gerði hann samloku úr múffunni
og eggjunum og hvolfdi í sig í nokkrum bitum. Hann tuggði með opinn
munninn. Það sauð á katlinum.
„Tepoki í bollann?“ spurði hann.
„Já. Eða þetta er reyndar laust te.“
„Þá skaltu ekki hreyfa þig. Ekki vil ég að þú sért nálægt katlinum, er það?“
Hann hellti sjóðandi vatni í bollann.
„Lítur út eins og hey. Áttu ekkert annað?“
„Nei, mér þykir það leitt.“
„Ekki vera að afsaka þig. Ef þú átt ekkert annað þá áttu ekkert annað. Þú
trúðir því aldrei að ég hefði komið hingað til að líta á rafmagnið, var það
nokkuð?“
„Jú, reyndar,“ sagði Nita. „Ég trúði því.“
„En þú trúir því ekki núna.“