Tímarit Máls og menningar - 01.12.2013, Blaðsíða 80

80 TMM 2013 · 4
Þórarinn Leifsson
Þvottahúsið í Barselóna
Ég veit ekki hvernig katalónska skiptinemanum datt í hug að auglýsa íbúðina
sína til leigu í fjöldapósti um miðja nótt. En það svínvirkaði. Ég hímdi hálf
slompaður og dofinn yfir tölvunni þegar pósturinn datt inn í hólfið. Ennþá
reiður við sjálfan mig fyrir að hafa farið að rífast við Sollu um eitthvað sem
skipti engu máli. Og reiður við hana fyrir að gera alltaf svona mikið mál úr
öllu. Ég átti afmæli. Ókei, ég drakk kannski einum drykk of mikið en þetta
var mitt andskotans afmæli.
Þrátt fyrir suðið í tölvunni heyrði ég hana snökta inni í rúmi. Ég snéri mér
í hálfhring í skrifstofustólnum og galaði í átt að svefnherberginu: Hlustaðu á
þetta, ástin mín! Íbúð í Barselóna í allt sumar! Hvernig líst þér á?
Og um leið breyttist allt. Solla gleymdi öllu um rifrildið og að ég væri
ömurlegur og tilfinningalega dofinn klámfíkill. Dauðadæmt ellefu mánaða
gamalt ástarsamband skransaði aftur á upphafsreit. Það glampaði á skær-
græn augun yfir rjóðum kinnum, meira að segja ljósrauðar krullurnar voru
hamingjusamar.
Það dreymdi alla um Barselóna. Flestir sem við þekktum höfðu ein-
hverntímann keypt sér flugmiða suður í sólina, sprangað upp og niður Las
Ramblas, dansað trylltan dans á næturklúbbi nálægt Placa Real eða drukkið
bleikt freyðivín niðri á strönd í morgunsárið. Þetta kallaðist að lifa lífinu.
Solla ljómaði á flugvellinum. Og í flugvélinni. Hún flissaði yfir allt of
nærgöngulum spurningum leigubílstjórans og yppti bara öxlum þegar við
komumst að því að hann hafði svindlað á okkur. Það er eitthvað mikið að
þér ef þú elskar ekki Barselóna.
Það leið rúm vika áður en mesti ljóminn fór af endalausum þriggja rétta
málsverðum í hádeginu og rölti um þröngar götur gotneska hverfisins.
Að tveim vikum liðnum fór að sækja að mér þungur kvíði út af peninga-
málum. Ég þurfti samt sem áður að safna kjarki í heilan dag áður en ég lagði
í að kanna stöðuna á netbankanum. Hún var verri en ég hafði ímyndað mér.
Ég kyngdi sopa af volgum flöskubjór og smellti á yfirlitið. Það var að minnsta
kosti auðvelt að átta sig á þessu. Sama hundrað evru upphæðin tekin út úr
hraðbanka næstum því á hverjum degi. Helgina á undan höfðu vinahjón