Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1943, Side 21
19
kenni og undanfarin ár og kom fram í ýmsum myndum. Margir fengu
otitis.
tsafj. Yfirleitt væg'.
Ögur. Kvef stakk sér niður að jafnaði.
Hólmavíkur. Oftast á ferðinni allan ársins hring.
Miöjj. Léttur faraldur í byrjun ársins. Gerði annars lítið vart við sig.
Blönduós. Kvef talsvei’t áberandi fyrstu 2 mánuði ársins, en lítið
upp frá því.
Sauðárkróks. Kvefsótt nokkur alla mánuði ársins og faraldur að
henni í jan.—febr. og í október. Stundum vart greind frá inflúenzu.
Hofsós. Mest vor og haust.
Svarfdæla. Óslitin allt árið.
Höfðahverfis. Allt árið nokkuð af kvefsótt.
Reykdæla. Með minnsta móti. Aldrei verulegur faraldur.
Þistilfj. Talsvert bar á kvefsótt upp úr xniðjum vetri.
Vopnafj. Eins og venja er til, gerði þessi veiki töluvert vart við sig.
Fljótsdals. Meira og minna viðloðandi aljt árið og tók fólk á öllum
fddri. Ekki var kvef þetta illkynjað, þó að misjafnlega lengi ættu rnenn
í því, og fór það nokkuð eftir því, hvernig menn gátu með sig farið.
Sökum fólksfæðar á heimilum verða fullorðnir að annast störf sín,
þótt lasnir séu.
Seyðisfj. Aldrei faraldurssnið á kvefinu né sérlegir fylgikvillar.
Nordfj. Oft meiri kvefsótt en þetta ár. Nií aðallega í 3 faröldrum:
í janúar, apríl og nóv.—des. Vegna aðvífandi inflúenzu þó vafasöm
skiptingin í miðfaraldrinum.
Fáskrúðsfj. Alhítbreidd og þrálát flesta mánuði ársins, oft samfara
kverkabólgu.
Mýrdals. Vont kvef gekk í marzmánuði og var öllu líkara inflúenzu,
þó að svo væri ekki talið. Fólk féklt hita og beinverki, lá sumt í viku.
Gekk hæg't yfir. Slæmt kvef aftur í október.
Vestmannaeyja. Einkum borið á henni á börnum og upp að 30 ára
aldri. Annars hegðað sér líkt og vant er.
Grimsnes. Nokkuð tíð allt árið.
Keftavíkur. Lagðist allþungt á með köflum, einkum ung börn.
3. Barnaveiki (diphtheria).
Töflur II, III og IV, 3.
Sjúklingafjöldi 1934—1943:
1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943
Sjúkl........ 1 68 68 8 „ 4 4 9 11 63
Dánir ....... „ 4 3 2 „ „ 1 1 1 2
Barnaveiki stakk sér niður í 4 héruðum (Hóls, ísafj., Hornafj. og
Vestmannaeyja). Varð allmikill faraldur veikinnar á ísafirði, og hófst
hann reyndar árið fyrir, þó að greining mistækist, svo og skráning
þess, er giæint var fyrir áramót. Með venjulegum sóttvarnaraðgerð-
um, þ. á m. víðtækum anatoxínhólusetningum, g'ekk greiðlega að
hveða faraldrana niður. Fregnir af barnaveikinni leiddu til þess, að