Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1960, Síða 154

1960
— 152 —
í Reykjavík, er hann fékk aðsvif
og var fluttur samstundis i Slysa-
varðstofuna, en lézt u. þ. b., er
þangað kom. Maður þessi hafði
kvartað um verk i hjartastað öðru
hvoru um nokkurt skeið, en lækn-
ir hans hafði ekki talið, að um
neinn hættulegan sjúkdóm væri
að ræða. Ályktun: Við krufningu
fannst útbreidd kölkun i krans-
æðum hjartans, meginæðinni
(aorta) og stærri greinum út frá
henni. í h. kransæð hjartans
fannst gömul stífla skammt frá
upptökum, en í annarri aðalgrein
v. kransæðar fannst fersk stifla,
og hafði hún valdið skyndidauða
mannsins.
59. 6. okt. Karl, 41 árs. Maður þessi
fannst látinn i herbergi sinu að
kvöldi 5. okt. Var upplýst, að hann
hefði verið drykkjumaður um all-
langa hríð og undir áhrifum und-
anfarna daga. Við hlið mannsins
fannst tómt lyfjaglas undan meb-
umalnatrium-töflum og ein slík
tafla á gólfinu rétt við glasið. Lyf-
seðill hafði verið skrifaður 1.
okt. og ávísað á 20 töflur. Álykt-
un: í blóði fannst l,25%o alkóhól,
í þvagi 1,92%0 og í magainnihaldi
l,51%o. Við krufningu fannst eng-
inn sjúkdómur, er skýrt gæti
dauða mannsins. Hann hefur ver-
ið mikið ölvaður, er hann andað-
ist, og samkvæmt upplýsingum
rannsóknarlögreglunnar virðist
augljóst, að of stór inntaka svefn-
lyfja hafi orðið honum að bana.
Engir áverkar fundust, er gætu
talizt meðverkandi að dauða hans.
60. 10. okt. Karl, 39 ára. Maður þessi
hafði verið heilsuhraustur, en þó
upp á síðkastið kvartað eitthvað
um verk fyrir hjarta og andar-
teppu. Hann hafði verið reglu-
maður. Þegar hann mætti ekki til
miðdegisverðar hinn 9. okt., var
farið að huga að honum, og fannst
hann þá látinn í herbergi sínu.
Leit út fyrir, að hann hefði oltið
fram úr legubekk, en sæng lá að
nokkru leyti undir líkinu og að
nokkru leyti yfir þvi. Maðurinn
Iá á grúfu, og var líkið kalt við-
komu og stirðnað, með líkblett-
um. Ályktun: Við krufningu fannst
greinileg æðakölkun og þrengsli
í báðum kransæðum hjartans. Sú
hægri var lokuð af ferskri blóð-
storku, og hefur það valdið dauða
mannsins.
61. 31. okt. Karl, 60 ára. Maður þessi
hafði lengi verið veikur af maga-
sári og hafði verið ópereraður
fyrir því fyrir um ári siðan, og
var þá tekinn mestur hlutinn af
maganum. Ekki er vitað til, að
sjúklingurinn hafi verið neitt til-
takanlega veikur a. ö. 1. en því, að
hann hafði verið nokkuð valtur á
fótunum og oft dottið, en fyrir
tveim dögum kom hann ekki i
inat, þar sem búizt hafði verið
við honum, og þegar farið var að
leita að honum, fannst hann liggj-
andi í íbúð sinni í forstofunni í
náttfötunum. Var hann með glóð-
arauga á v. auga. Þar sem ekki
var unnt að koma honum til með-
vitundar, var búizt við, að hann
hefði tekið svefnlyf, og taldi son-
ur hans, að hann hefði tekið um
7—8 svefntöflur af mebumal-
natrium, sennilega kvöldið áður.
Farið var með sjúklinginn í
sjúkrahús. Þar fannst við röntgen-
skoðun brot á hauskúpunni, og
var þá farið með hann í annað
sjúkrahús til aðgerðar. Þegar
þangað kom, fannst mikið mar i
kringum v. auga og sömuleiðis
mikið mar yfir hnakkabeini.
Blóðþrýstingur var 200/95, púls
55. Sjúklingurinn kom ekki til
meðvitundar, og þar sem ekki
fundust sérstök einkenni þess, að
hann þyrfti á aðgerð að halda,
var heiíabúið ekki opnað. Hann
andaðist 30. okt. Ályktun: Við
krufningu fannst mikið mar aft-
an á hnakka, þó meira v. m. Þa
fannst brot á höfuðkúpunni h. m.
og smásprunga á hnakkabeini v.
m. Örlítil sprunga fannst einnig
á beininu yfir augnatóftinni v. m.
Mikið mar fannst á heilanum neð-
anverðum. Banameinið hefur ver-
ið hið mikla mar á heilanum og
blæðingarnar út frá þvi. Svo virð-