Andvari - 01.01.2018, Blaðsíða 23
22 PÁLL SIGURÐSSON ANDVARI
Ármann var einlægur trúmaður og kirkjurækinn. Í margnefndri minn-
ingarræðu segir um þann eðlisþátt hans:
Trúariðkun hans var heillandi skýr og einföld, hann umgekkst Guð sem félaga
og bandamann, sem hann ræddi við óhikað og opnaði sig fyrir. Ármann átti
sér ákveðinn bænatíma á kvöldin og ef hann var ekki nærri konu sinni gátu
þau hvort í sínu lagi beðið sitt Faðir vor á ákveðnum tíma og „deitað“ þannig
hvort annað á himneska vísu. Guð var Ármanni sálgætir, besti vinur, sem var
honum nærri í gleði en líka andblæstri og sorg. Því umlauk hann sitt fólk í
bænum sínum, umspennti allt, sem skipti hann máli, sem reyndar var stór og
litrík veröld. Tilvera hans var óbrotin. Það var himneskur jús í öllu, sem hann
gerði í vinnu, fræðum og einkalífi.14
Trúhneigð Ármanns birtist gjarna í daglegu tali hans, t.d. með orðun-
um „Guð láti á gott vita“, sem hann hafði oft yfir þegar tilefni var til.
Kennarinn
Ármann Snævarr var settur prófessor í lögum frá 1. september 1948
og skipaður í það embætti frá 1. ágúst 1950. Er hann lét af kennslu við
Lagadeild 1972 hafði hann því starfað þar með sóma í 24 ár.
Tekið skal fram, að á fyrstu kennsluárum Ármanns nefndist sú
deild, er hann starfaði við, Laga- og hagfræðideild en síðar Laga-
og viðskiptadeild. Árið 1962 voru deildirnar síðan aðskildar og hefur
lagakennslan við Háskóla Íslands að mestu farið fram í Lagadeild eftir
það. Til hægðarauka verður hér einungis talað um Lagadeild.
Þegar Ármann tók við kennslustarfi í Lagadeild 1948 urðu kennslu-
greinar hans þessar: Almenn lögfræði, sifja- og erfðaréttur, refsiréttur
og persónuréttur. Nokkru síðar tók hann einnig við kennslu í réttar-
sögu, sem Ólafur Lárusson prófessor hafði áður gegnt (fram til 1957).
Almenn lögfræði hafði verið gerð að sérstakri prófskyldri grein (á
eldra grunni) með reglugerð frá 1935 og taldist persónuréttur þá með
henni sem eins konar aukagrein. Í þeirri reglugerð var meðal annars í
fyrsta sinn kveðið á um stjórnarfarsrétt sem sérstaka kennslugrein, er
Ólafur Jóhannesson prófessor skapaði og þróaði síðar í áratugi. Með
nýrri reglugerð frá 1949 voru meðal annars tekin upp sérstök forpróf
í almennri lögfræði en persónurétturinn var aftur lagður til sifja- og
erfðaréttarins, eins og verið hafði fyrir 1935.