Úrval - 01.06.1962, Side 55

AÐ GANGA í BÚÐIR OG STELA
63
að hamla á móti því með að bæta
hag sinn með búðarhnupli.
Það er ekki árátta, sem stjórnar
gerðum þessara kvenna. Þær vita
fullvel, hvað þær eru að gera og
hverjar afleiðingarnar geta orðið;
en löngun þeirra í efnislegan á-
vinning hefur yfirhöndina. Þær
líkjast einna helzt börnum sem
eyða vasapeningunum sínum
sama daginn og þau fá þá í hend-
urnar. Þetta framferði byggist
á þroskaleysi en ekki ómeðvit-
aðri áráttu. í sama flokki er fólk,
sem gerir sig sekt um óbeinan
þjófnað, — safnar skuldum, sem
það veit, að ekki er hægt að
losna úr.
Eitt af því versta, sem getur
komið fyrir kvenfólk, sem telst
til þessa flokks, er að búðar-
hnupl þess heppnist vel i fyrstu.
Það er miklu skárra, að þjófnað-
urinn komist upp áður en hann
er orðinn að vana; skárra að við-
komandi manneskja verði fyrir
dálitlum álitshnekki en að hún
ánetjist hnuplfýsninni. En sá,
sem einu sinni hefur verið stað-
inn að verki, vill ógjarnan, að
það endurtaki sig.
Hvaða aðferðir nota þessar
lconur við hnuplið? Sumar ganga
í pokabuxum innanundir yfirflík
með rennilás. Með því móti er
hægt að láta sitthvað hverfa
fljótt og örugglega.
En gæzlulið stórverzlananna
þekkir þessi brögð og reynir að
vera á verði eftir megni. Og hvað
segja svo hnuplararnir, þegar
þeir eru staðnir að verki? Oft
ber þetta fólk fyrir sig, að það
hafi ætlað að borga fyrir vörurn-
ar.
Ivona ein, sem var gripin í
þriðja sinn, sagði klökk við lög-
regluna: „Búðarfólkið skilur
ekki, að ég fer svona að því að
verzla“. Og hún bætti við, að hún
skoðaði vöruna vel og jafnvel
hefði sumt í fórum sinum áður en
hún ákvæði, hvað kaupa skyldi.
En þegar hún var tekin í fjórða
skiptið, dugðu ekki þessi rök, því
að á henni fannst varningur úr
þrem búðum.
Gæzlumennirnir segja, að þeir
taki yfirleitt nærri sér að kæra
unglinga og þá, sem fundnir eru
sekir í fyrsta skipti. En samt er
þetta fólk ekki látið sleppa, enda
enginn greiði gerður með því. Ef
vel gengur í byrjun, eru menn
gjarnir á að halda ótrauðir áfram,
enda þótt þeir hafi heitið sjálfum
sér því að láta þetta ekki koma
fyrir aftur.
Það er staðreynd, að stór hluti
rekstrarkostnaðar margra verzl-
ana liggur í vöruhvarfi. Og allur
er þessi búðarþjófnaður raun-
verulega greiddur af hinum heið-
arlega kaupanda.