Úrval - 01.05.1968, Blaðsíða 42

40
ÚRVAL
í Dvergvatni. Þangað verður að
ganga berum fótum, og þar skal
vaka I heila nótt, og ekki má nær-
ast á öðru en vatnskexi og svörtu
te. Hin er næturganga upp Croagh
Patrick, (,,Móðuna“), einmanaleg-
an 2510 feta háan tind, sem rís tign-
arlegur rétt við Clewflóa, sem er
í vesturhéraði írlands, en flói sá
er alþakinn eyjum.
Á blómsveigasunnudegi, síðasta
sunnudegi í júlí, fara um 50.000
pílagrímar enn þann dag í dag í
hina erfiðu göngu upp Croagh
Patrick. Samkvæmt aldagamalli
venju er farið í fjallgönguna að
næturlagi. Og þegar dimmt er orð-
ið á laugardagskvöldinu, má sjá
mjóa halarófu Ijósdepla hlykkjast
upp eftir hlíðum fjallsins. Ljóskeil-
urnar frá vasaljósunum mynda
risavaxna slöngu, er hlykkjast upp
fjallið. Við sólarupprás safnast
mannfjöldinn saman til útiguðs-
þjónustu uppi á tindinum. Patrek-
ur er álitinn hafa verið staddur
uppi á tindi þessum, er hann á að
hafa rekið burtu alla snáka og önn-
ur andstyggðarkvikindi.
í enn eldri sögusögn er skýrt frá
öðru um fjall þetta. Patrekur dró
sig í hlé upp á þennan fjallstind,
þar sem stormar gnauðuðu, eftir að
hann hafði fastað í 40 daga. Sagt
er, að þar hafi sótt að honum döfl-
ar í liki andstyggilegra fugla. Að
lokum kastaði hann klukku sinni
á eftir hinum stóra hóp illfygla
þessara, og þá hurfu þessir svörtu
andar ,en í þeirra stað birtust fagr-
ir, hvítir, fuglar með engil í farar-
brjósti. Að launum fyrir þjáning-
ar þær, er Patrekur hafði mátt
þola, gaf engillinn honum mörg
loforð, þeirra á meðal það, að „Sax-
arnir“ (sem þá voru að sigra Bret-
land) mundu aldrei ná írlandi á
sitt vald, og að Patreki sjálfum yrði
leyft að dæma íra á dómsdegi hin-
um mikla.
Þessi forna helgisögn átti eftir
að öðlast geysilega þýðingu á öld-
um hinna erlendu yfirráða í Ir-
landi. írar litu á Patrek sem tals-
mann sinn og bjargvætt. Hann hafði
talað máli þeirra, hann hafði farið
fram á það, er virtist ómögulegt,
og guð hafði orðið við beiðni hans.
Það er tindur þessi, sem breytti
dýrlingnum í hetju, í tákn þrjózkr-
ar þjóðar. Það er tindur þessi, sem
gerði hann að tengilið þeim, sem
tengir saman íra um gervallan
heim.
Ein af dýrustu óskum Patreks
var sú að mega úthella blóði sínu
fyrir Krist. En þá ósk sína fékk
hann ekki uppfyllta. Það er líklegt
að hann hafi dáið á vettvangi hins
daglega starfs síns, er hann var að
prédika yfir mannþyrpingu við
þjóðveginn. Enginn veit, hvar hann
er grafinn, enda skiptir það engu
máli, því að Patrek er að finna,
hvar sem maður stígur fæti á írska
jörð. Sérhver kirkja og sérhver
bær stærir sig af tengslum við post-
ulann. Á grænum engjum og silf-
urströndum þessa lands verður enn
vart nærveru hans. Landið allt er
þrungið innblæstri þeim, sem hann
veitti sinni útvöldu þjóð.
.'I' _'þ. M'