Úrval - 01.05.1968, Blaðsíða 59

PONTÍUS PÍLATUS
57
menn þegar þeir voru að færa
fórnir í musterinu. Ef til vill er
þarna verið að segja frá einhverju
sem hefur staðið í sambandi við
missættið milli Pílatusar og kon-
ungsins í Galíleu, Heródesar Anti-
pas, sem Lúkas minnist einnig á.
Þetta mundi geta stuðlað að
auknum skilningi á afskiptum
Pílatusar af dauðadómi Krists.
Hann sem hafði slíka fyrirlitningu
á Gyðingum, kynni annars að hafa
látið málshöfðun gegn Jesú falla
niður umsvifalaust. Það mundi hann
hafa gert ef Gyðingar hefðu ekki
áklagað Jesúm fyrir uppreisn gegn
keisaravaldinu. Pílatus hafði verið
kærður í Róm einu sinni áður, og
hann vissi það, að hann mundi eiga
á hættu að lenda í ónáð ef hann
léti ekki rannsaka málið. Að vísu
var hann óhræddur við staðhæf-
ingu Jesú um hið andlega kon-
ungsríki sitt, og áleit þetta vera
hættulítinn mann, sem líklega hefði
verið tældur til að bera fram þessa
undarlegu staðhæfingu. Og svo mik-
ið réttlætisskyn hafði þessi Róm-
verji, að honum fannst sem þessum
manni, sem orðið hafði fyrir heift
Gyðinganna, án þess að hafa nokk-
uð til saka unnið gegn þeim, bæri
að sleppa lausum.
Svo tilkynnti hann þeim að hann
fyndi enga dauðasök hjá sakborn-
ingnum, en þeir héldu áfram að
hrópa og kalla: „Krossfestu hann!“
Hann lét þá velja milli hans og
Barrabbas, og þeir kusu Barrabbas.
Hann lét refsa Kristi og þeir héldu
áfram að heimta að hann yrði
tekinn af lífi. Þá lýsti hann því
yfir að hann væri sýkn af blóði
þessa manns, sem saklaus hefði
verið dæmdur, og orðum sínu.n ti!
áréttingar þvoði hann hendur sín-
ar í augsýn þeirra, en þeir tóku
á sig alla ábyrgð af ódæðisverk-
inu.
Að endingu lét Pílatus undan af
kænsku sinni, því honum var meira
í mun að gæta stöðu sinnar en að
sjá til um það að réttlæti væri ekki
fótum troðið. Ekki voru liðnar
nema nokkrar klukkustundir síðan
þetta hófst. Jesús hefði verið færð-
ur fram fyrir hann snemma um
morguninn og áður en sól var í há-
degisstað var búið að kveða upp
dóminn, og lagt af stað með hinn
dauðadæmda áleiðis til Golgata. Og
hið síðasta sem Pílatus gat hrósað
happi yfir, var að fá að halda orða-
laginu á yfirskrift sinni yfir kross-
inum: Konungur GySinga: ,,Það
sem ég hef skrifað, það hef ég
skrifað".
Pílatus hélt stöðu sinni sem land-
stjóri Gyðingalands lengi á eftir.
Arið 35 e.Kr. kom fram falsspá-
maður ,sem bauðst til að sýna
áhangendum sínum hin heilögu
ker Mósesar á Garizimfjalli í
grennd við Samaríu. Hann tiltók
daginn og fjöldi manns streymdi
að. En meðal þeirra sem komu voru
líka hermenn Pílatusar, því hann
óttaðist uppþot. Hermennirnir réð-
ust á múginn og drápu marga. Fyr-
ir þetta var Pílatus kærður fyrir
Vítellíusi, legáta í Sýrlandi, og
síðan vikið úr embætti og sendur til
Rómar. Þegar hann kom þangað
árið 36 e.Kr., var Tíberíus nýlát-
inn. Hvernig Pílatusi farnaðist und-