Úrval - 01.05.1968, Blaðsíða 34

32
URVAL
Vegamálaskrifstofan segir að hætta
á slysum aukist, ef þeir sem staddir
eru á sama vegi, aka mishratt. Ef
þeir sem hraðast aka vildu semja
sig að akstri hinna, mundi mega
bægja frá margri slysahættunni.
Þegar bíll veltur út af vegi eða
rekst á trjástofn, má eiga það víst
að hættan er því meiri á slysum
því hraðar sem ekið er, og því
meiri hætta á stórslysi sem hrað-
inn er minni, jafnvel þó að annað
megi teljast valda,“ segir SRI.
Dauðaslys og mikill hraði fara sam-
an. Þegar ekið er á 60 km. hraða
á klst, eða þar fram yfir, eykst
slysahættan í hlutfalli við aukn-
ingu hraðans, og sést þetta vel af
skýrslum um slys þar sem fleiri
en einn láta lífið. Goen gizkar á,
að ef hámarks-ökuhraði væri lækk-
aður um helming (og gengið ræki-
lega eftir að þeim lögum væri hlýtt),
mundi dauðaslysum fækka í 6.250
á ári, og jafnvel þó að hámarks-
hræðinn væri ekki minnkaður
nema um 20%, mundu 25.000
mannslífum þyrmt á ári hverju.
Til þess þyrfti að lækka hámarks-
hraðann úr 104 km. á klst í 80 og
ennfremur í 64 á landleiðum, en
á aðalumferðagötum í borgum
ætti hraðinn helzt ekki að vera
nema 25—30 km á klst.
Ef hámarkshraðinn væri lækk-
aður um 20%, mundu 77.000 mönn-
um færra verða varanlegir öryrkj-
ar á ári hverju, og minniháttar
meiðslum fækka um 2.000.000,
sparast mundu 4 milljarðar doll-
ara á ári í viðgerðir á bílum, sem
lent hefðu í árekstrum, en hins-
vegar mundi hver maður sem ekur
bíl, þurfa til þess 11 mínútna lengri
tíma daglega, og mun það varla
teljandi, að því er vinnutap snertir.
Þessar 11 mínútur mundu koma á
frístundirnar.
Menn sjá ekki eins vel að nóttu
sem degi, og er því skiljanlegt að
fleiri slys verði að nóttu, og þó
einkum dauðaslys. Ef hámarkshraði
að nóttu væri minnkaður, mundi
dauðaslysum fækka. Væri hann
minnkaður um 20%, mundi þeim
fækka um 13.000 á ári. Ef hámarks-
hraði að degi væri lækkaður um
20% og hámarkshraði að nóttu um
40%, mundi dauðaslysum fækka
um 33.000 á ári.
Goen hefur ekki mikla trú á
að fjögurra brauta þjóðvegir
(superhighways) muni draga úr
slysahættunni svo um muni. Hann
segir menn vera of bjartsýna á
gagnið af þeim.
Það er algengt að menn kaupi sér
hús í 30 km fjarlægð frá vinnu-
staðnum, og er leyfilegt að aka svo
hratt eftir fjölbrauta þjóðvegum að
ekki fari nema 40 mín. í það að
komast aðra leiðina, en á venju-
legum þjóðvegi mundi það taka
klukkustund. Ef ekki væri kostur á
hinum fyrrnefndu vegum, mundi
enginn kjósa að eiga heima svo
langt frá vinnustað sínum, enda er
ekki neitt við þetta unnið, 40 mín-
útna akstur í viðbót og langtum
meiri aksturskostnaður, þetta er
það sem fjölbrautavegir tæla menn
til að leggja á sig.
í fyrsta sinn sem Goen bar fram
þá tillögu að minnka skyldi há-
marks-ökuhraðann, komu fram
mótmæli úr öllum landshlutum.