Úrval - 01.05.1968, Blaðsíða 52

50
ÚRVAL
leitni sinni. Hún varðist þeirri ást-
leitni hans, og þegar hann neitaði
að þiggja gimsteina hennar og kon-
unglegt lausnargjald, hrópaði hún:
„Hvað viltu hafa af mér nema auð-
æfi mín? Við eigum ekki neitt sam-
eiginlegt, þú ert kristinn maður, ég
er Gýcjinga^tulka. GifiOing okkar
myndi stríða gegn boðum kirkjunn-
ar ekki síður en Samkundunnar."
„Það væri það vissulega," svaraði
Musterisriddarinn hlæjandi, „ekki
nema það þó, kvænast Gyðinga-
stelpu. Desparidieux! Ekki þótt hún
væri drottningin af Saba. Þar að
auki, mín kæra dóttir Zions, gæti
ég ekki gengið að eiga dóttur krist-
ins konungs, þótt hann byði mér
hana. Ég hef unnið eið að því, að
elska enga konu, nema til ástaleikja,
eins og ég ætla þig til. Ég er must-
erisriddari. Hér hefurðu krossmark
hinnar heilögu reglu minnar.“
„Vogarðu þér að nefna þetta und-
ir þessum kringumstæðum," sagði
hin hugrakka stúlka.
Það var glöggt að riddarann brast
ekki kjark. Hann sagði: „Þú ert
herfang boga míns og örva, og verð-
ur að lúta vilja mínum samkvæmt
lögum allra þjóða, og ég gef ekki
neitt eftir af rétti mínum né heldur
skirrist ég við að taka með ofbeldi,
það sem þú neitar mér um með
góðu.“
„Standið kyrr,“ hrópaði Rebekka,
stattu kyrr og hlustaðu á hvað ég
hefi að segja, þegar þú ætlar að fara
að fremja svo hræðilegt syndarverk.
Þú getur vafalaust yfirbugað mig
líkamlega, því að Guð bjó konuna
þannig úr garði að hún er veikbyggð
og hann ætlaði karlmanninum að
vernda hana. En ég skal stimpla þig
sem þorpara, Musterisriddari, um
alla Evrópu...Þorparinn hló
háðslega og sagði: „... há má þá
rödd þín vera, ef hún á að heyrast
út yfir steinveggi þessa kast-
ala,“ og þegar hann hafði þetta
mælt reyndi Gyðingastúlkan að
fleygja sér út um gluggann og niður
í síkin.
Rebekka bjargaðist í þetta sinn,
því að Musterisriddarinn var kall-
aður á brott til að taka þátt í vörn-
um kastalans, sem hópur útlaga
hafði gert ájbá(s á, og voru þar
komnir hinir kátu sveinar Skíris-
skógar með Hróa hött í fararbroddi
og Svarta riddarann. Lýsing Scotts
á umsátrinu um kastalann og töku
hans, sýnir vel hina miklu leikni
hans við að lýsa hernaði þessa tíma,
en það er ekki hægt að lýsa þeirri
tækni hans í nokkrum linum, svo
að nokkurt gagn sé að þeirri lýs-
ingu. Við verðum því að láta okkur
nægja, að fylgjast með Musteris-
riddaranum. þar sem hann grípur
upp Rebekku og flýr með hana í
gegnum hinar óskipulegu raðir árás-
armannanna til hins velgirta kastala
Musterisriddaranna að Temples-
towe. Þegar þangað er komið tekur
hann til þar sem frá var horfið, að
leita eftir ástum Rebekku og biðja
hana að láta að vilja sínum, og
skipti þá engu máli, þó að hann
yrði rekinn úr reglu sinni. Hann
kveðst myndi komast til valda í
Austurlöndum og þar gæti Rebekka
ríkt eins og drottning ... Gyðinga-
stúlkan verst öllum tilraunum hans,
og nú gerist það, sem jafnvel bróð-
ir Gilbert ræður ekki við, hún er