Úrval - 01.11.1968, Blaðsíða 60
58
ÚRVAL
konan til að æpa ofan af svölun-
um á þáverandi fjármálaráðherra,
Lloyd George, síðar frægan forsæt-
isráðherra. Þegar verðirnir ætluðu
að taka hana, lamdi hún frá sér
með hundasvipu. Allt ætlaði vit-
laust að verða, en þá tók organist-
inn það til bragðs að leika á orgel-
ið með drynjandi hljóðum lag, sem
öllum þótti skemmtilegt, og kyrrð-
ist þá mannfjöldinn á skammri
stund.
Hvar og hvernig sem litið er á
Albert Hall, þá er það einkenni,
hvað allt er geysilega stórt. Sval-
irnar einar taka 1600 manns, en
það er meira en flest leikhús geta
tekið í öll sæti. Árið 1906 komu
9000 manns á fyrstu grammófón-
tónleikana með plötum sungnum af
Adelina Patti, Nellie Melba og
Enrico Caruso. Þetta var metað-
sókn, sem síðar hefur ekki orðið
meiri, því teknar voru upp strangari
öryggisreglur, og telst nú fullsetið
þegar 7000 manns eru komnir inn.
Enda þótt höllin sé svona stór og
þrátt fyrir allt sem þar hefur á
gengið, finnst mönnum gott að
koma þar og kunna margir vel við
sig þar.
Fullu nafni heitir hún: „Royal-
Albert Hall of Arts and Sciences“
(Konunglega-Alberts höllin helguð
listum og vísindum), og sýnir það
nafn, hve háar vonir viktoríu-
tímabilsmenn gerðu sér um
sér að skapa þá miðstöð, sem
menntun og menning mætti eflast
af, en þeir komust að raun um að
ekki var auðvelt að gera þá hug-
mynd að veruleika.
Heimssýning var haldin í Lund-
únum árið 1851, og að henni lok-
inni ákvað stjórnarnefnd sú sem
séð hafði um framkvæmdina, að
verja hinum álitlega hagnaði til
kaupa á stórri byggingarlóð í út-
jaðri vesturborgarinnar eins og hún
var þá. Síðan fóru byggingameist-
arar að semja áætlariir sínar og kom
fram hver teikningin annarri glæsi-
legri. Ein þeirra gerði ráð fyrir
þrefalt stærri byggingu en þeirri,
sem nú er. En peningana vantaði,
og að lokum varð það að ráði, að
kunnur athafna- og þjóðmálamað-
ur, Henry Cole, skyldi reyna að
vekja almennan áhuga á málinu.
Cole fékk til liðs við sig bygg-
ingameistara frá hernum: Francis
Fowke, höfuðsmann úr verkfræð-
ingasveitunum, til þess að fylgja
málinu fram, en sjálfur gekk hann
í það að afla til fanga. Fowke lézt
áður en hann hafði lagt fram áætl-
anir sínar, en Scott ofursti, ritari
framkvæmdanefndar, hélt verkinu
áfram og lauk því.
Fyrir réttum hundrað árum lagði
Viktoría drottning hornsteininn að
byggingunni, það var lítil slípuð
graníthella, sem enn er til sýnis
í sýningarherberginu. Albert drottn-
ingarmaður hafði látizt árið 1861,
og nú kvað drottning upp úr um
það, að sér mundi vel líka að nafni
manns síns yrði aukið framan við
fyrirhugað nafn hallarinnar, og
þannig varð hið opinbera nafn henn-
ar til.
Albert Hall er eins í laginu og
tröllstór, ílöng býflugnakúpa úr
tígulsteini og terrakottaleirsteini,
iein í 41 metra hæð yfir sal-
argóilfinu rís við hvelfing úr