Úrval - 01.11.1968, Blaðsíða 58

Úrval - 01.11.1968, Blaðsíða 58
56 TJRVAL inn hefði verið lagður af velli. Næstu tíu árin var hann á sí- felldum ferðalögum, þar til hann settist að í New York árið 1938. En ítalska þjóðin gleymdi honum ekki. Daginn eftir að Mussolini lét af völdum 1943, voru hengdir upp tveir stórir borðar á framhlið La Scala og var á þá letrað: „Lengi lifi Toscanini“ og „Komdu heim, Toscanini“. Og hann hélt heim. Óperuhúsið, sem skemmzt hafði í loftárásum, var endurbyggt, og vígsluhljóm- leikarnir voru haldnir 11. maí 1946. Toscanini stjórnaði hljómsveitinni, sem lék eingöngu ítölsk lög, og voru fagnaðarlæti áheyrenda gífurleg. Eftir hljómleikana var haldin mik- il veizla fyrir heldra fólkið í Míl- ano. En Toscanini kom ekki til veizlunnar, honum hafði mislíkað eitthvað á hljómleikunum. Hann hélt til gistihúss síns og fór í rúmið. Hann var nú kominn um áttrætt og vissi, að dauðinn var ekki langt undan, en hann langaði að arfleiða heiminn að afrekum sínum á mús- iksviðinu. Hann fór því til Ameríku til þess að láta taka þar upp á hljómplötur þau verk, sem hann áleit þess virði. Meðan á þessu stóð, varð hann í fyrsta skipti á ævinni að hlýða skipunum annarra, því að það voru sérfærðingar hljómplötu- félaganna, sem réðu því, hvernig verkinu skyldi hagað. Og Toscanini var svo hlýðinn og mildur, að það var erfitt að trúa því, að þetta væri meistarinn, sem var frægur um all- an heim fyrir skapofsa. Hann hélt kveðjuhljómleika sína árið 1954, en vann síðan að hljóm- plötuupptökum þar til hann lézt, árið 1957. Þessar hljómplötur eru arfur hans til komandi kynslóða, lifandi eftirmynd af snilligáfu meistarans. Toscanini varð níutíu ára gamall. Margir hafa þegar skrifað ævisögu hans og margir eiga sjálfsagt eftir að gera það. Samt gerðust fáir stór- atburðir í lífi hans, hann varð hvorki fyrir miklum sorgum né vakti mikil hneyksli. Hann giftist bakaradóttur frá Milano og lifði ró- legu hjúskaparlífi. Það, sem gerir líf hans sérstætt er, að hann helgaði músikinni alla krafta sína, reyndi að túlka verk tónskáldanna ná- kvæmlega eins og þau vildu að þau væru túlkuð, reyndi að framleiða tóna, sem tónskáldið hafði heyrt í huga sínum. Þegar vinur Toscaninis var að hrósa honum eitt sinn, svaraði hann: „Nei, ég er ekki snillingur. Eg leik verk eftir aðra menn. Ég hef ekki skapað neitt, ég er bara hljóðfæra- leikari“. Ég hef aldrei verið auðugri en þegar ég fann eitt sinn 5 dollara seðil ungur að árum. Það er i eina skiptið á ævinni, sem ég hef haft nóga peninga til þess að kaupa meira en mig langaði í. Ég býst við, að maður geti ekki orðið ríkari en það. Wálling Keith.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.