Úrval - 01.11.1974, Blaðsíða 120

118
ÚRVAL
Þýskalands fram yfir samkeppni
hins frjálsa, vestræna samfélags.
Austur-Þýskaland verður aldrei
heimkynni frelsis og lýðræðis. Sov-
éski herinn myndi verða fljótur að
kæfa sérhverja tilburði í þá átt.
Og þótt margir vestur-þjóðverjar
ali veikar vonir í brjóstum um að
Austur- og Vestur-Þýskaland verði
einhvern tíma sameinað, hefur
austur-stjórnin (með samþykki
rússa) vísað þeirri hugmynd á bug
sem „algerlega óhugsanlegri“. En
það virðist augljóst, að bak við
hina óhugnanlegu múra sína mun
þetta gráa land halda áfram að
taka stórstígum efnahagslegum
framförum, og styrkja þannig stöðu
sína sem sýningargluggi marxis-
tískrar auðmyndunar.
Veslings amma!
Sú saga er sögð um Danny Kaye, að hann hafi einu sinni hugsað
sér að prófa, hvort nokkur heyrði hvað hann muldraði, þegar hann
kynnti sig í samkvæmi. Svo í stað þess að nefna nafn sitt, sagði
hann við hvern einstakan í næsta samkvæmi, um leið og hann tók
í hönd hans: „Eg skaut ömmu mína.“ Allt gekk vel, þangað til
hann hafði næstum lokið við að heilsa öllum, en þá heyrði hann
eins og út undan sér, að sá sem hann var að heilsa muldraði í
sömu tónhæð: „Hún átti það skilið.“
A.K.
Óþarfa þvngsli.
Ógift kona á miðjum aldri flutti. Til verksins réði hún sér flutn-
ingamenn. Meðal annars farangurs var mikið af bókakössum. Þegar
flutningamennirnir komu rennsveittir með síðasta bókakassann upp
stigann til hennar á fjórðu hæð, gat sá, sem kassann bar, ekki orða
bundist .heldur spurði:
„Hvers vegna í ósköpunum gátuð þér ekki verið búin að lesa
þessar bækur, áður en þér fluttuð?1'
Langt kominn.
Maður nokkur heimsótti einn vina sinna, sem orðinn var hátt-
settur embættis- og þingmaður, og bað hann um aðstoð handa sam-
eiginlegum virii þeirra, sem var í nauðum staddur.
„Gamli vinur,“ sagði stjórnmálamaðurinn, „ég hef orðið svo mik-
ið að gera, að ég get ekki gefið mér tíma til að sinna einstaklingum.“
„Stórkostlegt,“ sagði vinurinn. „Svo langt hefur guð ekki náð
ennþá!“
R.S.