Goðasteinn - 01.09.1963, Síða 77

vetrarbyrjun. Vissi hann þá ekki af öðrum þar á ferð. Vann hann
um stund að því að brjóta upp kistuna og setja mó í poka. Allt
í einu stóð maður hjá honum og ávarpaði hann. Svaraði Eiríkur
kveðjunni, leit snöggt til mannsins og þekkti hann ekki. Eiríkur
spurði, hvað honum væri á höndum. Hann svaraði: „Viltu hjálpa
mér um einn mópoka“? Eiríkur tók því vel en vildi þó vita ein-
hver deili á manninum og spurði, hvar hann ætti heima. „Ég á
heima hérna rétt fyrir utan“ var svarið. Ekki átti Eiríkur þar von
mannabyggðar en lét þetta þó gott heita og setti væna byrði í einn
poka. Lyftist við það brúnin á komumanni. Hann spurði, hvert
hann ætti að skila pokanum. „Hann getur verið hérna á kistu-
stæðinu", svaraði Eiríkur. Maðurinn setti svo byrði sína á bakið
og gekk burtu. Leit Eiríkur af honum bráðlega og sá ekki aftur
bregða fyrir. Voru þó engar mishæðir þar í grennd. Daginn eftir
kom Eiríkur aftur að kistu sinni. Lá pokinn þá samanbrotinn í
kistustæðinu.
Eiríkur sagði oft frá þessari kynlegu heimsókn. Tók hann í
ábyrgð, að hann þekkti hvern mann yfir allan Flóa og þar væri
mómanninn hvergi að finna.
Skráð eftir Guðmundi Sigurðssyni frá Hvanneyri á Stokkseyri.
V. Filarskahkur
Fit hét fornbýli í Austur-Landeyjum suður undir sjó, sandkafið
fyrir ævalöngu. Draugur fylgdi Fit um aldaraðir, nefndur Fitar-
skakkur, dró nafn af því, að hann haltraði, þegar hann gekk.
Gömul sögn segir, að Fitarskakkur hafi drepið Landeyjaprest í
Drápstóft, skammt fyrir austan Kross. Fannst hann þar dauður og
hafði verið hryggbrotinn. Sannara mun þó vera, að þar hafi bóndi
á Fit gengið að nábúa sínum dauðum í kirkjuferð.
Fitarskakkur var frægur fyrir það, að hann hirti um reka á
Fitarfjöru og lét sér ekki nægja það, sem á hana kom, heldur bar
Goðasteinn
75