Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1957, Síða 136

140
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
hefur verið lík Jan Petersen, Tíedskaper 83. Þjóið er 7 sm
langt. Ofan á það hefur skaftið verið bundið með leðurreim,
sem enn sér nokkuð af neðan á þjóinu. Sigðir hafa áður fundizt
í tveimur kumlum hér á landi.
14. Línhekla úr járni, öll í molum, fjölmörg brot af sívölum járn-
tindum, sjö þeirra ryðgaðir saman hlið við hlið og eru 9,3 sm
að lengd. Ég leyfi mér að kalla þetta áhald línheklu, því að
Norðmenn kalla það „linhekle", og aðrir Norðurlandamenn hafa
sama nafn á því. Þetta var eins konar kambur, sem línkerfin
voru dregin og greidd á eftir hreinsun og áður en spinna skyldi.
Réttnefni væri einnig að kalla áhaldið línkamb. Um línvinnslu
sjá Margrethe Hald, Olddanske tekstiler, Kbh. 1950, bls. 126—
128, og þau rit, sem þar er vitnað til.
15. Tinnumoli mógrár, mesta haf 2,1 sm, eldtinna.
16. Járnkrókur snúinn, lengsta mál 2,1 sm. Gæti verið hnokki úr
halasnældu.
17. Svipt úr járni, 4,6 sm að lengd, af ólarenda eða þvílíku.
18. Járnbrot 5, þar af tvö úr flötum hring, sem legið hefur við
tré og verið haldið niðri með járnlykkju, óvíst af hverju hin
eru.
19. Bronshólkur lítill, óvíst af hverju.
20. Hundsjaxlar tveir, en fleiri hundsbein fundust ekki.
Rannsókn Jóns Steffensens á beinaleifunum leiddi í ljós, að þar
var um að ræða leifar beggja kjálka, mikið skaddaðar, einkum úr
neðri kjálkanum. Konan, sem hér var heygð, hefur dáið gömul.
Kumlið á Daðastöðum er eitt hið allra fjölskrúðugasta að haugfé,
sem enn hefur fundizt hér á landi, og lán að það skyldi finnast, áður
en eyðilegging uppblástrarins var fullkomin. Við grafsiðinn er ekk-
ert sérkennilegt, hann er eins og við eigum að venjast hér. En meðal
haugfjárins eru nokkrar gripategundir, sem ekki hafa fundizt hér
áður, og að því er mikill fengur. Líklega bendir Borróstílsnælan
fremur til fyrri en síðari hluta 10. aldar, en vafasamt er að leggja
mikið upp úr svo hæpnum tímaákvörðunum. Vissulega er ekkert
því til fyrirstöðu, að kona þessi hafi komið út hingað í hópi land-
námsmanna. Það er jafnvel sennilegast, sökum hins háa aldurs
hennar.
Afstaða kumlsins og fjarlægð frá bænum á Daðastöðum er slík,
að ég tel óhugsandi, að heygða konan hafi verið þaðan. Enda er