Eimreiðin - 01.01.1918, Qupperneq 21

Eimreiðin] NÝJA SAMBANDSLAGAFRUMVARPIÐ
21
að íslenskir siglingamenn standi með mælingaverkfærin
í annari hendinni og hina hendina á flaggreipinu, til þess
ýmist að draga íslenska flaggið niður eða danska flaggið
upp. Enda er eigi hætt við, að rétt hugsun nemi staðar,
fyrr en slceiðið er á enda hlaupið. það hefðu allir stjórn-
málamenn átt að sjá 1913, þá hefði enginn lagst á móti
,,sérflagginu“. Loks ættum vér að geta aínumið nýnefndar
ráðagerðir úr þvi að vér höfum tekið þær i lög vor, það
því fremur, sem „verslun og siglingar“ eru ótvíræð „sér-
mál“, samkvæmt sjálfum stöðulögunum.
Lögtignin svokallaða hefir verið sammál að þvi
leyti, sem íslensk embætti hafa til skamms tíma öll verið
talin i sama lögtignarfíokki og samsvarandi dönsk em-
bætti, og íslendingum hafa verið veittir titlar og heiðurs-
merki eftir sömu reglum og Dönum. En það er hvort-
tveggja, að lögtign fylgja nú eigi önnur fríðindi en þau,
að embættismenn i 3 efstu lögtignarstigunum geta nú
keypt dætrum sínum uppeldisstyrk með því að „inn-
skrifa“ þær i svokölluð dönsk „klaustur“, sem ætluð eru
aðalbornum konum og dætrum æðri embættismanna þar
i landi til styrktar. Enda hafa upp á síðkastið embætti
verið stofnuð hér, sem slík fríðindi fylgja eigi, t. d. há-
skólaembættin.* Og enginn vafi á því, að íslendingar
geta upp á eigin spýtur lögleitt almenna lausn hjá sér
undan danskri lögtign.
Nú gæti vitanlega orðið fyrirstaða á því, að Danir féll-
ust á skoðun þessa, sem byggist á því, að grundvallar-
lögin dönsku gildi eigi fyrir Island, féllust á það, að vér
gætum af eigin rammleik ráðstafað svokölluðum sam-
málum sem sérmálum, eigi síður öllum í einu, en smátt
og smátt, eins og vér höfum þegar gert að eigi alllitlu
leyti. ]?ó er eigi líklegt að löng fyrirstaða yrði þar. Allar
undirtektir Dana undir mál vor á síðustu seytján árum
* Þieir kennarar, sern voru áður í lögtignargæfum embættum,
halda þó fyrri lögtign.