Eimreiðin - 01.01.1918, Page 44

[Eimreiðin
Guðinn Gleraugna-Jói.
Saga eftir H. 0. Wells.
„TrúiS mér til þess, piltar, þaS hafa ekki allir komist í þaS
að vera guö,“ sagði sólbrendi maðurinn. „En einu sinni hefi eg
komist í þaS — meðal annars."
Eg lét í ljósi að eg kynni að meta lítillæti hans.
„ÞaS er nú ekki hlaupiS í hærri mannvirSingar, eSa hvaS finst
ykkur, piltar?“ sagSi sólbrendi maSurinn.
„Eg var einn af þeim, sem komust af þegar „Frumherjinn“
fórst. Fari þaS í hoppandi! En hvaS tímina flýgur áfram! ÞaS
eru nú tuttugu ár síSan. Eg veit ekki hvort ykkur rámar nokkuS
í þetta um „Frumherjann“?“
NafniS kom mér kunnuglega fyrir, og eg var aS rifja upp í
huga mér hvar og hvenær eg hefSi lesiS um hann. „Frumherj-
inn“? „Var þaS ekki eitthvaS uin gullsand?“ sagSi eg dræmt,
„en eg er ekki alveg viss — :----“
„Einmitt," sagSi hann. „í fjárans forarsíkinu. Hvað var hann
líka aS flækjast inn í þaS, þó aS sjóræningjar væru á sveimi?
ÞaS var áSur en þeir voru farnir aS kunna lagiS á þeim. ÞáS
höfSu veriS eldgos og djöfulgangur, og allir klettar voru á vit-
lausum stöSum. ÞaS eru sumir staSir í hafinu hjá Soona svo
magnaSir, aS maSur verSur bókstaflega aS elta skerin til þess
aS sjá hvar þau ætla aS setjast aS. Og þarna stakk hún sér
niSur á svipstundu, svo fljótt aS þaS hefSi ekki veriS hálfnaS
aS gefa spil meSan hún var aS því, á tuttugu föðmum, meS
fimtíu þúsund punda virSi af gullsandi, aS því er sagt var.“
„Komust engir af?“