Eimreiðin - 01.01.1918, Qupperneq 61

Eimreiði*J
Heljartök miðaldaveldanna.
Eftir Magnús Jónsson.
L
pað var seint í janúarmánuði árið 1077. Jörðin var
þakin snjó, og nepjukaldur stormurinn sogaðist niður á
milli múranna umhverfis kastalann Kanossa á Norður-
ítalíu. En í snjónum sjáum við mann standa berfættan,
klæddan auðvirðilegustu tötrum. Snjórinn þyrlast um
hann. Hann nötrar af kulda. En hann haggast ekki úr
sporum. Allan daginn stendur hann kyr. Næsta dag eins,
og hinn þriðja. pá er hann aðfram kominn og leitar
skýlis. pessi maður er Hinrik IV., hinn drambláti, glæsi-
legi keisari þýskalands. En inni i höllinni er staddur
Gregorius VII. páfi. Ári áður hafði páfinn bannfært Hin-
rik, og leyst þegna hans frá trúnaðareiði þeirra. Nú var
Hinrik hér staddur til þess að reyna að hræra meðaumkun
páfans, og fá hjá honum uppreisn og fyrirgefningu. En
Gregoríus var í vanda. Og er efasamt hvorum hefir liðið
ver, Hinrik úti í snjónum eða Gregoríusi inni í hlýrri
höllinni.
þetta er einstæður viðburður: keisarinn á knjánum
fyrir biskupinum í Róm. En enginn viðburður mann-
kynssögunnar er í lausu lofti. præðirnir, sem mannkyns-
sagan er spunnin af, eru ávalt óslitnir, og utan við þá
getur enginn viðburður orðið. Svo er og um viðburðinn
i Kanossa, 25. janúar 1077. Hann er í rauninni ekki annað
en blossi, sem lýstur upp. í margar aldir var eldsneytið
borið saman. Hver páfi lagði sinn skerf til. En Hildi-