Andvari

Volume

Andvari - 01.07.1962, Page 34

Andvari - 01.07.1962, Page 34
144 GUÐMUNDUR DANIHLSSON ANDVARI „Hvað helur þú verið að dunda þér núna, pabbi minn?“ „Það er verst ég er bræddur um það komi ekki að miklu gagni," anzaði gamli maðurinn, „það er ekki einhlítt að sletta torfupjötlum yfir götin á kofa- þökunum þegar áreftið er orðið ónýtt.“ „Ætli það bangi ekki þetta árið,“ sagði maðurinn. „Ef rjúpan bregzt ekki í vetur ætti ég að geta keypt nýtt árefti í vor.“ „Já, ef það verður þá ekki ennþá ein byssan,“ tautaði gamli maðurinn í skeggið, án þess það heyrðist. Konan var komin í sparifötin þcgar þeir gengu í eldhúsið, búin að klæða sig í bláan kjól með sillurnælu í barminum, greiða bár sitt og setja það fal- lega upp, bún var ekki nema þrítug ennþá og svo lagleg. Jú, bún var tilbúin með kaffið. Maðurinn borlði á hana þegjandi um stund, þangað til bann sagði: „Það er auðséð hverjum þú átt von á í dag, kona, þú skartar." „Já,“ svaraði hún rólega, „það er messudagur í dag, og viðkunnanlegra fyndist mér að þú, kirkjubóndinn, og allir á þessu heimili yrðu búnir að þvo sér og bafa iataskipti áður en presturinn kemur.“ „Ætli maður bíði ekki með tilhaldið þangað til séð er hvort verður rnessu- fært,“ sagði maðurinn, „við dengsi eigum enn ógengið frá skotfærunum okkar — og fleiru.“ Augu konunnar bættu að horfa á nokkuð sérstakt í þessu eldhúsi, svipur bennar allt í einu horfinn frá því scm var nálægt — enginn vissi livert — ncma livað maðurinn bélt bún væri með drenginn með sér, og prestlingurinn í för með þeim. Hann flýtti sér að drekka kaffið, reis því næst á fætur, gaf drengnum bendingu um að korna og hraðaði sér aftur út í smíðahúsið. Dauði hrafninn bélt enn áfram að blaka útbreidda vængnum á kirkjutröppunum, sá lifandi bins vegar floginn upp, nú á eirðarlausu flökti kringum turninn — og krunkaði. Maðurinn fór að lást við haglaskotin, lilaða gamlar patrónur í tvíhleypuna, en lét drenginn balda ál'ram með riffilskotin, þeir töluðu minna saman en fyrir kaffið, litu oftar út um gluggana, að gá bvort nokkur kæmi til kirkju. Drengurinn sá bann fyrst, bvar liann kom gangandi utan túnið rétt norðan við kirkjuna, með bakpoka á berðum og staf í bönd, klæddur grænurn storrn- jakka, með svarta loðhúfu á böfði. „Pabbi, presturinn cr að koma,“ sagði bann, „það verður þá kannski rnessað?" „Ekki hef ég neina trú á því, dengsi,“ sagði maðurinn, liann lagði verkið frá sér og fór að horfa út um gluggann með syni sínum. Presturinn sveiflaði stafnum og gekk léttilega, þetta var ungur maður og
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Andvari

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.