Andvari - 01.01.1978, Qupperneq 15

ANDVARI
HERMANN JÓNASSON
13
og kennslumál. Hann vildi ýmsu breyta og þótti víða ástæða til að skipta
urn menn í störfum. Það var þó ekki þægilegt, þar sem embættismenn voru
skipaðir ævilangt. Gerð var breyting á embættum bæjarfógeta og lögreglu-
stjóra í Reykjavík og þeim skipt i þrennt. Nú átti lögreglustjóri að vera
héraðsdómari i sakamálum og almennum lögreglumálunr. Jafnframt þessu
skipaði Jónas Jónsson Hermann Jónasson lögreglustjóra í Reykjavík frá 1.
janúar 1929. Fór hann utan til Norðurlanda og Þýzkalands vorið 1928 til
að kynna sér lögreglumál og lögreglustjórn, áður en liann tæki við
embætti.
1 janúar 1930 voru kosningar í bæjarstjórn. Kjörtímabil bæjarfulltrúa
var áður sex ár, og var þriðjungur þeirra kosinn í einu, svo að kosningar voru
annað hvert ár. Nú skyldi samkvæmt nýjurn lögum kjósa bæjarstjórn alla
í einu til fjögurra ára og kosningaaldur vera 21 ár.
Framsóknarflokkurinn bauð fram til bæjarstjórnar í Reykjavík. Her-
mann Jónasson lögreglustjóri var í fyrsta sæti, en næst honurn var Páll
Eggert Olason og Aðalbjörg Sigurðardóttir. Listinn fékk tvo menn kjörna.
Hermann hafði engin afskipti haft af stjórnmálum opinberlega áður.
Því munu fáir hafa vitað um skoðanir hans í þeim efnum. Þess vegna fór
eins og oftar þegar atgjörvismenn hafa ekki tekið bindandi afstöðu. Hon-
um bauðst sæti meir en á einum framboðslista. Sjálfstæðisflokkurinn bauð
bonum fyrsta sæti hjá sér. Hefur þar að sjálfsögðu verið stuðzt við álit
Jóhannesar Jóhannessonar á manninum.
í ræðu, sem Hermann Jónasson flutti á móti ungmennafélaga 1952,
er að finna skýringu á því, bvers vegna hann kaus sér ungur stað innan
Framsóknarflokksins. Hann leit svo á, að flokkurinn væri að framkvæma
æskuhugsjónir sínar. í ræðunni segir m. a.:
„Ungmennafélögin eru ein af þessurn þjóðlífsöldum. — Ég man vel
þegar við ungmennafélagarnir vorurn að fara á fundi gangandi langar leið-
ir til að stunda íþróttir og ræddunr öll kvöldin og heila sunnudaga um
ræktun lýðs og lands. Eftir langan vinnutíma á laugardögum var lagt af
stað fótgangandi langan veg til að vinna næsta dag í sjálfboðavinnu að
því að byggja samkomuhús eða græða skógarlund.
Það átti að leggja þjóðvegi um landið, brúa hverja á, rækta allt ræktan-
legt land, klæða lreiðarnar og dalina skógi, virkja fossana, fá stór skip til
fiskveiða, og þá var ekki sízt, að hver nraður átti að fá nrenntun við sitt
bæfi. Allir ætluðunr við að verða menntaðir menn og jafnfranrt nriklir
íþróttamenn, — fullkomna ræktun lýðs og lands.