Menntamál - 01.12.1963, Qupperneq 41

MENNTAMAL
127
til vandræða kæmi, og notfært sér þá takmörkuðu þekk-
ingu, sem aí'lazt hefur á eðli og orsökum þeirra vanda-
inála, sem hér er við að etja.
II.
Heildarlög um barnavernd voru íyrst sett hérlendis 1932.
í þessum lögurn og endurskoðaðri útgáfu þeirra frá 1947
eru taldir upp þeir annmarkar, er gefi tilefni til afskipta
jafnframt því, sem gefnar eru bendingar um, hvernig af-
skiptum skuli háttað og hvaða úrræði séu tiltæk. Stofnað-
ar voru barnaverndarnefndir og barnaverndarráð til að
annast þau verkefni, sem lagasetningin hafði í för með sér.
Til glöggvunar á þeim viðfangsefnum, sem barnavernd-
arlögin hafa lagt okkur á herðar, langar mig til að fara
nokkrum orðurn um hin helztu þeirra verkefna, sem barna-
verndarnefnd Reykjavíkur er að glíma við. Nefndinni ber-
ast árlega umkvartanir eða kærur vegna aðbúnaðar barna
á nokkrum tugum heimila og hegðunar nokkur hundruð
barna. Tölur þessar eru breytilegar frá ári til árs, en barna-
fjöldinn var mestur á síðasta ári, rúm fjögur hundruð.
Allmargar af þessum kærum koma til nefndarinnar frá
einstaklingum, en flestar þó frá lögreglu. Fáeinar berast
einnig frá öðrum stofnunum, t. d. skólum.
Þegar heimili eiga í hlut eru helztu tilefni kæru drykkju-
skapur, heimiliserjur, vanhirða, húsnæðisvandræði svo fátt
eitt sé nefnt. Hvað börnunum við kemur, er tilefnið lang-
oftast afbrot af einhverju tagi. Brot þessi getum við til
glöggvunar flokkað niður í þrjá meginhópa. í fyrsta lagi
brot á ákvæðum lögreglusamþykktar um útivist, dvöl á
skemmtunum o. s. frv. í öðru lagi siðferðisbrot og brot á
almennu velsæmi, lauslæti og livers konar kynferðisbrot,
ölvun og óspektir. í þriðja lagi getum við tekið saman hegn-
ingarlagabrotin, þjófnaði, innbrot, fjársvik, skemmdarverk
o. s. frv.