Menntamál - 01.12.1963, Page 56

142
MENNTAMÁL
reiðir við lestur þessarar ritgerðar. F. B. segir réttilega, að
ég hafi í ritgerð minni talið of mikið í skólakerfið lagt og
of mikið dregið af vinnukrafti ungs fólks frá framleiðsl-
unni. Þetta reyndi ég að styðja með rökum. Hann gerir
enga tilraun til að hnekkja þeim. Ennfremur segir hann,
að ég hafi sakað kennara unr lengingu skólaskyldu ung-
menna. Ég sagði m. a.: „Hér munu allir aðilar hafa átt
svipaðan hlut að máli: (þ. e. lenging skólaskyldu) forráða-
menn fræðslumála, foreldrar barnanna og sjálfir kennar-
arnir.“
Þetta kalla ég einhliða túlkun. Hvers vegna nefnir F. B.
aðeins kennarana, en ekki aðra aðila, er ég gat um?
„Kennarar svöruðu þessu ekki“, segir hann, „enda ekki
við þá að sakast. Það var þeirra verk að kenna sem mest og
bezt. Starf skóla er bundið að nokkru leyti í lögum, en að
öðru leyti á valdi sveitarfélaga og skólayfirvalda. Það hefði
því legið beint við að beina geiri sínum þangað---------“.
Hin tilvitnuðu orð mín sanna, að Jretta hafði ég einmitt
gert. F. B. hefur sézt yfir það.
En hvers vegna vill hann ekki kannast við að kennarar
eigi þarna hlut að máli. Hann veit þó, að ýmsir, sem standa
fremstir í fylkingu Jreirra og mestu ráða um niðurstöður,
hafa hrópað og hrópa enn á lengri skólaskyldu ungmenna.
Sjálfsagt gengur þeim ekki annað en gott til. Þeir sem öðr-
augum líta á Jretta, eiga sinn rétt að láta sínar skoðanir í
Ijós. Hvers vegna ættu þeir að Jægja? Hér er um að ræða
alvöru- og vandamál.1)
1) Eftir að þetta er ritað hefur uppeldismálaþing í Reykjavík (júní
1963) samjjykkt ályktun þess efnis, að nauðsynlegt sé að lengja enn
skólaskyldu ungmenna. Er ekki þessi ályktun frá kennurunt komin.
Mvað segir F. B. um j>að? — Ég leyfi mér að benda á eitt atriði að-
eins í sambandi við Jtetta: Ef af Jjessu verður, lilýtur það að hafa }>ær
afleiðingar, að hér eftir verður miklu örðugra fyrir foreldra i J>étt-
býlinu að fá sumardvöl fyrir börn sín í sveit — og fyrir bændur að
fá hjálp þaðan. Það er vcgna J>ess, að vorannir eru yfirleitt um garð