Menntamál - 01.12.1963, Side 58

144
MENNTAMÁL
þess, að þeir, sem stærst orð hafa um þetta, myndu manna
síðastir koma til okkar í strjálbýlið til þess að þoka til hlið-
ar réttindalausum kennurum. En það er þeim í lófa lagið,
hvenær sem þeim sýnist.
Mín skoðun er sú, að krefjist kennarastéttin þess, að rétt-
indalausum kennurum sé bannað að sinna skólastörfum,
verði hún að sjá svo um, að kennarar með prófi sœki um
allar pcer stöður, sem auglýstar eru.
Ég hafði heyrt á virðulegu fulltrúaþingi barnakennara
vorið 1960, hvernig veður blésu þar innan veggja frá viss-
um fulltrúum, þótt F. B. muni ekki hafa fyllt þar flokkinn
þá. Honum þykir nú ég hafa valið lrið versta hlutskiptið,
er ég tók afstöðu til þessa máls. Enn liafði ég „sagt kenn-
urum til syndanna."
Á hvern hátt?
Já, ég átaldi samþykkt, sem gerð var á fulltrúaþingi
barnakennara. Ég ræddi málefni, en engum hnútum var
þar kastað til kennara almennt. Ég hlýt að líta svo á, að þeir
fulltrúar, sem að samþykkt þessari stóðu, séu ekki kennara-
stéttin í heild, heidur aðeins nokkrir einstaklingar úr stærra
hópi. Að vísu telst þetta gert í okkar nafni, óbreyttra liðs-
manna. Einmitt þess vegna mótmælti ég, enda vissi ég,
að þetta var gert í óþökk margra kennara. Verður að telj-
ast eðlilegt, að félagsmenn taki afstöðu til eigin fulltrúa-
þings, gerða þess, með eða móti, ekkert síður, ef þeir eru
óánægðir. Þögn er sama og samþykki.
F. B. virðist telja það tilræði við kennarastéttina, ef látin
er í ljé>s skoðun á vissu máli, sem tekið er til meðferðar, ef
hún er í andstöðu við álit meirahluta fulltrúaþings. Ég fæ
ekki séð, að sá skilningur eigi við rök að styðjast.
Hann telur, að fulltrúaþing framhaldsskólakennara hafi
átt átölur skilið ekki síður en fulltrúar barnakennara, jrví
að sams konar samjrykkt hafi verið gerð á þingi hinna fyrr-
nefndu. Þar til er Jjví að svara, að ég tel mér félagssamtök