Menntamál - 01.12.1963, Síða 114

200
MENNTAMÁL
á þessu sviði, svo sem Aðalsteinn Sigmundsson, ísak Jóns-
son og fleiri, öfluðu sér þekkingar með heimsóknum í
skóla nærliggjandi landa svo og af útlendum ritum, sem
um þessi máf fjalla. ísak Jónsson sendi og frá sér myndar-
legt rit, Átthagafræði, fyrir fáum árum. Bók sú, sem varð
tilefni þessara hugleiðinga, kemur þó óneitanlega í góðar
þarfir. Ekki verður sagt, að hún sé ný af nálinni. Fyrir
nokkrum árum kom hún út í fjölriti á vegum S.I.B. með
myndum eftir Marinó L. Stefánsson kennara. Reyndar er
sú bók, sem nú birtist, mun fyllri og ýtarlegri, hin fjöl-
ritaða útgáfa var nánast sagt drög að átthagafræði. En það
sýndi, hve þörfin var brýn, að hún mun hafa selzt upp á
skömmum tíma. Er mér tjáð, að nú virðist ætla að verða
eins með þessa, þótt upplagið sé mörgum sinnum stærra.
Þegar þessari litlu bók er flett, sem ekki er nema 88 bls.,
vekur það aðdáun, hve miklu efni höfundarnir hafa getað
komið þar fyrir, og eins hitt, hve hér er allt unnið af mik-
illi nákvæmni, smekkvísi og samvizkusemi. Um það, að svo
tækist til, þurfti reyndar enginn að velkjast í vafa, sem ein-
hver kynni hafði af höfundunum. Þeir eru l>áðir hinir ágæt-
ustu skólamenn og löngu þjóðkunnir. Bókin skiptist aðal-
lega í kafla eftir námsskrá, en út yfir þau takmörk er þó víða
farið. Reynt er hvarvetna að minna á sem allra flest í hinu
daglega umhverfi barnsins, eftir því sem rúm levfir, en
minna hirt um að skýra eða skilgreina, segja frá, og er það
vel vegna þess, að það gefur bæði nemendum og leiðbeinend-
um meira frelsi, meira olnbogarými um alla vinnutilhögun.
Mjög víða er vísum og kvæðum skotið inn í, sem á einn
eða annan hátt eru tengd því efni, sem um er rætt hverju
sinni. Gerir það bókina bæði fjölbreyttari og skemmtilegri.
Hefði þó verið æskilegt að vísa til heimilda um meira af
slíku tagi.
Svo er að skilja, að bókin sé ætluð sem handbók og þá
aðallega kennurum. Sem slík kernur hún ekki að fullum
notum. Það ætti að vera sjálfsagður hlutur, að þessi bók