Jörð - 01.10.1941, Page 33

konum fullkomin andúð við ertinguna af lítilsvirðingunni,
sem i slíkum ávörpum felst. Því að þótt of margar stúlkur
hér hafi óneitanlega gefið og gefi tilefni til þess, að óþarfi
teljist að sýna þeim nokkra almenna kurteisi, þá eru hin-
ar þó enn miklu fleiri, sem ekki eiga slíkt skilið.
Ef einhverjir eru svo illa að sér, að telja þetta lítilfjör-
legra en tali taki, þá ættu þeir að reyna að fræðast um
af þeim, sem til þekkja, hverjum slíkum hrópum á kven-
fólk af hálfu útlendinga — og þarf reyndar ekki þá til að
taka — væri tekið t. d. á Englandi eða í Canada — eða
reyndar hvar sem væri á siðaðra manna hyggðu bóli.
Aí) er vafalaust ekki enn nema mjög lílill liluti setu-
liðsmanna, sem gerir sig sekan um þetta, alveg eins
og það er enn langt um minni liluti þeirra, sem i ölæði hleyp-
ir af byssu á almannafæri, og jafnvel miðar á menn, hvort
sem það er aðvífandi borgari, eða svokölluð „dama“, sem
1 augum erlends manns setur sjálfa sig i veð fyrir veiting-
Um og danzi og heldur svo að hún geti umyrðalaust hlaupið
frá veðinu, hvort sem veitandinn er allsgáður eða undir
úhrifum áfengis......
Þrált fyrir það, að öllum kemur saman um, að undan-
tekningarlílið geti ekki óáleitnari menn að fyrrabragði en
setuliðið hér, þá gætu örfáir menn, ölóðir eða ógætnir,
valdið nægri ertingu lil stórárekstra og stórtjóns fyrir
háða aðila.
T)EZTA RÁÐIÐ gegn því, að svo illa færi, er, að minni
hyggju, að gex-a það, sem ekkert hefir raunverulega
vex'ið í-ækt: að tala um ýmis og öll vandamál þessu skyld,
°pinberlega og- tafarlaust. Með því má bæði kefja ó-
þai-fa æsing og koma í veg fyrir mikið af þeim taumlausu
dúðursögum, sem menn í þögninni gei'a sér í hugarlund
llm sambúðina, eins og t. d. þá, sem alla vikuna, sem leið,
hvíldi sem mara á mönnum hér í Reykjavík, að Islending-
Ur liefði skotið til bana brezkan hermann við Ölfusárbrú
^yrra sunnudagskvöld. En fóturinn fyrir sögunni var sá
JÖRÐ 335