Jörð - 01.10.1941, Side 111

tindur og minnir á gafl á gotneskri dómkirkju, turnuni
prýddri.
Fimmtudaginn 28. Ágúst var farið upp i Heiðardal og
út í Reynisliverfi. Þann dag skildum við við Jón Brynj-
ólfsson frá Þykkvabæjarklaustri, okkar góða fylgdarmann
frá Hjörleifsliöfða, en Páll á Heiði settist í sæli Jóns í
bílnum. Fagurt var að sjá yfir Heiðardalinn með liinu
spegilslétta vatni. Svo var lialdið meðfram Reynisfjalli
lil i Hverfið. Er þar grösugt mjög, enda þéttbýlt. Engi eru
þar slétt og' falleg, fjallanna milli. Allt er þar fagurt, sem
auganu mætir, nema Reyniskirkja, sem starir brostnum
augum — brotnum gluggum -— á þann, sem fram hjá fer,
rétt eins og bún spyrji: Hvers á ég að gjalda?
Við fórum suður að Görðam, sem er talinn syðsti bær
á Islandi. Þaðan er steinsnar til sjávar. I Reynisfjalli,
syðst, við sjóinn, er stuðlabergshellir, mikill. Er liann afar-
tilkomumikill, eitt af hinum miklu furðuverkum náttúr-
unnar. A Kirkjugólfi á Síðu böfðum við stuðlaendana
undir fótum; bér var stuðlabergsloft yfir böfði og stuðlar
i veggjum. Þennan belli bafa dætur Ægis liolað og fægt
og þangað ættu allir, sem fara að skoða náttúrufegurð
Mýrdalsins, að koma. En það gera fáir, því þessi hellir
er ekki mörgum kunnur öðrum en Hverfisbúum, en jieir
liafa ekki baldið frægð bans á lofti hingað til. Þólti gest-
unum ekki minnst til þessa bellis koma, af öllu j)ví
iagra og stórkostlega, sem Jieir sáu í ferðinni. Þaðan var
farið að Fos si til Sveins bónda Sveinssonar. Þar var sjóð-
andi á katlinum, eins og alltaf, er þau bjón bjuggu í Ás-
Uni í Skaptártungu, og' stóð ekki lengi á kaffinu. Er því
höfðu verið gerð skil, var ekið áfram, bægt og rólega, í
úttina að Hvoli. Margar fagrar landslagsmvndir mæta
auganu á Jjeirri leið. En Mýrdalsjökullinn faldi sig bak
við skýjaflóka; af honum sást ekkert. — Óvíða sjást fleiri
tegundir matjurta í einum garði, en bjá Stefáni í Litla-
Hvammi — og allt í beinum, snyrtilegum röðum, sem
njóta sín vel, er borft er yfir frá bílveginum fyrir ofan
1 brekkunni.
JÖRD
413