Prestafélagsritið - 01.01.1922, Page 35

Prestafélagsritið - 01.01.1922, Page 35
Presiafélagsritiö. Bjartsýni kristindómsins. 31 Það var bjart yfir kenningu ]esú um Guð og um náð hans. Alt líf ]esú sjálfs, eigi síður en kenning hans, bar vott um vitund hans og sannfæringu um nálægð Guðs og lifandi og sístarfandi afskifti af öllu mannlífinu og heiminum í heild sinni. Prédikun ]esú var þrungin af þeirri hugsun, að öll afskifti Guðs af mönnunum sé opinberun föðurlegrar elsku. Og hann kendi, að afskifti Guðs af hverjum einstökum manni stefndu að ákveðnu eilífu markmiði, og að öll kjör og að- stæður mannlífsins ættu að skoðast í ljósi þessa eilífa mark- miðs. Hjá ]esú var kærleikurinn þungamiðja guðshugmyndar- innar. Kærleikurinn var samkvæmt kenningu ]esú insta og dýpsta eðli guðdómsins, og alt annað í eðli Guðs og afskift- um af mönnunum og heiminum í heild sinni á að miðast við þessa kærleikseinkunn Guðs. Það var einnig bjart yfir kenningu ]esú um guðsríla'ð. Með þeirri kenningu sinni var hann að koma mönnum í skilning um, að kærleiksvilji Guðs væri sterkasta aflið í heiminum. Menn mættu ekki haldá að hið illa réði mestu í heiminum, væri sterkasta aflið. Guðsríkið væri fólgið í yfirráðum Guðs í heiminum, í því að vilji Guðs verði svo á jörðu sem á himni. Æðstu yfirráð í alheimsstjórninni hefði vilji kærleiksríka föð- urins þrátt fyrir alt og alt. Það var bjart yfir kenningu ]esú um sjálfan sig, um að hann væri af Guði sendur heiminum til hjálpræðis, til þess að leita að hinu týnda og frelsa það. Það er bjart yfir kær- leiksrödd hans, er hann segir: »Komið til mín, allir þér, sem erfiðið og þunga eruð hlaðnir, og eg mun veita yður hvíld«. Það er ennfremur bjart yfir. kenningu ]esú um mennina. Um að hver einasta mannssál væri óendanlega mikils virði, væri ósegjanlega dýrmæt í augum Guðs. »AIt fagnaðarerindið er innifalið í þessari samfeldu heild: Guð faðir, forsjónin, barnarétturinn og óendanlegt gildi manns- sálarinnar«, segir prófessor Adolf Harnack í bók sinni: »Hvað er kristindómur?« ]esús »lætur forsjónarhugmyndina ná óslitið yfir mannkynið og veröldina, og liggja rætur hennar inni í eilífð- inni; hann boðar, að það sé réttur og skylda að vera Guðs barn«.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174

x

Prestafélagsritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Prestafélagsritið
https://timarit.is/publication/489

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.