Hugur - 01.06.2002, Qupperneq 168

Hugur - 01.06.2002, Qupperneq 168
Hugur Hans-Georg Gadamer mögulegt, í mynd samfélagslegs lífs, pólitískrar reglu, efnahagslífs sem hlutað er niður með verkaskiptingu. Allt þetta liggur í hinni fá- brotnu staðhæfingu að maðurinn er lífveran sem hefur tungumál. Ætla mætti að frá öndverðu hefði þessi auðskilda og sannfærandi uppgötvun veitt tungumálinu forréttindasess í hugsun um eðli mannsins. Hvað er meira sannfærandi en það að tungumál dýranna, vilji maður nefna leiðir þeirra til að gera sig skiljanleg svo, er gjörólíkt mannlegu tungumáli, þar sem stofnað er til skilnings á hlutlægum heimi og honum miðlað? - Og það er gert með merkjum sem eru ekki rígbundin eins og tjámerki dýranna, heldur breytileg, ekki aðeins í þeim skilningi að til eru margvísleg tungumál, heldur og, það sem meira er, í þeim skilningi að í einu tungumáli geta sömu yrðingar merkt tvennt ólíkt og ólíkar yrðingar merkt hið sama. Samt sem áður hefur eðli tungumálsins hreint ekki verið gert að miðpunkti í heimspekilegri hugsun Vesturlanda. Víst er það segjandi, að strax eftir sköpunarsögu Gamla testamentisins skuli Guð hafa veitt fyrsta manninum yfirráð yfir veröldinni, með því að leyfa hon- um að nefna alla hluti eftir geðþótta sínum. Sagan af Babelsturnin- um vitnar líka um grundvallarþýðingu tungumálsins fyrir líf manns- ins. Samt sem áður var það einmitt trúarhefð hinna kristnu Vestur- landa sem á vissan hátt lamaði hugsun um tungumál, þannig að ekki varð spurt um uppruna tungunnar á ný fyrr en á tímum upplýsingar- innar. Það varð risavaxið framfaraskref að spurningunni um uppruna tungumálsins skyldi ekki lengur svarað með sköpunarsögunni held- ur skyldu svör sótt í náttúru mannsins. Þá varð nefnilega ekki hjá því komist að ganga skrefinu lengra: náttúrleiki tungumálsins útilokar yfir höfuð að spurt verði eftir mállausu forástandi mannanna, og þar með að spurt verði eftir uppruna tungumálsins. Herder og Wilhelm von Humboldt skildu að hin upprunalega mennska málsins felst í hinni upprunalegu mælsku mannsins og gerðu ljósa grundvall- arþýðingu þessa skilnings fyrir heimssýn manna. Fjölbreytileiki mál- gerða var rannsóknarsvið fyrrum menningarmálaráðherrans sem þá hafði dregið sig í hlé frá opinberu lífi, Wilhelms von Humboldt, vitr- ingsins frá Tegel, sem með ævistarfi sínu varð upphafsmaður nú- tímamálvísinda. Er Humboldt lagði grunn að tungumálaheimspeki og málvísindum reis þó ekki hinn aristótelíski skilningur á ný. Með því að gera tungu- mál þjóðanna að viðfangsefni rannsókna sinna leitaði Humboldt þekkingar sem gat varpað ljósi á hvorttveggja margbreytileik þjóða og tíma og hið sameiginlega manneðli þeim að baki, með nýjum og 166
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172
Qupperneq 173
Qupperneq 174
Qupperneq 175
Qupperneq 176
Qupperneq 177
Qupperneq 178
Qupperneq 179
Qupperneq 180

x

Hugur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.