Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 12
10
Hlín
lijóna, var ekkert luxuslíf þar. — Jörðin var tekin í þjón-
ustu lífsins: Garðrækt og nýrækt. Konan altaf með í
störfunum, því maður hennar hafði nóg á sinni könnu
við smiðjuna.
Þegar kvennasamtökin hófust hjer, gekk Estfva strax
í þann fjelagsskap, og vildi hefjast-handa og afla pen-
inga, svo hægt væri að framkvæma eitthvað. — Hún var
fyrsti formaður Sambands vestfirskra kvenna. Forstöðu-
kona kvenfjelagsins „Von“ var hún í 35 ár. Gerði hún
það starf með alúð og átti margt sporið við þann fjelags-
skap. Kvenfjelagið átti þar góðan íulltrúa, því fjelaginu
vildi hún alt hið besta, og það var hennar óskabarn,
svo var það um fleiri konur, sem stofrísettu það. Fje-
lagið bar Estíva fyrir brjósti til hinstu stundar. Aldrei
átti hún svo annríkt, að ekki væri hægt að finna hana
í kyrþey, ef um einhver fjelagsmál var að ræða. Jeg get
borið um þetta, því við vorum saman í stjórn kvenfje-
lagsins öll árin, er hún stýrði þessu fjelagi. Á þeim tíma
voru oft kallaðir saman stjórnarfundir og rædd og undir-
búin ýms mál, sem fjelagið varðaði.
Þingeyri nristi atkvæðakonu, þegar Estíva Björnsdóttir
fjell frá. Hún setti svip á þorpið okkar.
Guðrún Benjaminsdóttir,
Þingeyri.
ESTÍVA S. BJÖRNSDÓTTIR.
Kveðjuorð.
Þung voru þrautasporin
þín, sem nú ert borin
hvílurúmsins hinsta til.
Sterk í hverskyns stríði,
stóðst og fjelst með prýði
góð á öllu gjörðir skil.
I