Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 113
Hlín
111
fundur norðlenskra kvenna og getum við því ekki feng-
ið það fyr en seinna um kvöldið. — En nú vill samferða-
fólkið lialda áfram og verðum við því að láta þetta nægja.
Nú ókum við vestari leiðina út Aðaldal, gegnum
liraunið >,svart og grett“, sjáum í kirkjuturninn í Nesi,
fórum skamt frá Garði, þar sem Þórir bjó, sem erfiðastur
reyndist Gretti. — Komum til Húsavíkur kl. 11, þar tók
frú Asa Stefánsdóttir á móti okkur eins og vinum, en ekki
venjulegum ferðalöngum. Þar var líka gott að gista.
Fimtudagur 27. júní. Síðasti dagnr ferðarinnar. — Fór-
um snemma á fætur vel endurnærðar. Nú þarf að sjí
Húsavík. — Það er vinalegur bær með mikið af túnum,
ólíkur flestum útgerðarbæjum. — Frú Ása sýnir okkur
kirkjuna, sem sýnilega er óskabarn kvenfjelagsins. — „Við
erum líka altaf lieppin með prestana okkar,“ sagði hún.—
Við göngum upp í turn, 13 stiga, minnir mig, skrifum
nöfn okkar á þekjuna öldum og óbornum til sýnis. — Úr
turninum er gott útsýni yfir Skjálfanda og nærliggjandi
sveitir. — Svo kveðjum við þetta góða gistihús, og er nú
lialdið í Grímsstaði með afarlitlum stans í Ásbyrgi.----
Á Grímsstöðum drukkum við kaffi og sátum inni hjá
Kristjönu, lnisfreyju, hefðum gjarnan viljað vera lengur,
en nú er komið kvöld og urðum við jrví að kveðja Gríms-
staði og alt Norðurland með hlýjum hug eftir allar þær á-
nægjustundir, sem við höfðum átt þar jressi 5 dægur. -
í Möðrudaí er farið út að sjá sig um, síðan er haldið upp
hina löngu fjallgarða. — En hvað eru þeir nú í brunandi
bíl. Hugsum til gömlu landpóstanna og annara ferða-
manna í kafaldsbyljum og kyngisnjó. — Nú er sungið og
rabbað, augun hætt að glápa út í víðáttuna. — Jói vill
koma á kvenfjelagsfundi. — Svona er lialdið áfram að
Rangalóni, þar er stansað farið út og gengið urn hinar
grasigrónu bæjarrústir. Það er sú eina virðing, sem við
getuin sýnt minningu Jíeirra kynslóða, sem nm ómunatíð
hafa háð sína lífsbaráttu á jressum stað, og veitt þeim